Επίλογος

   Με αυτό τον τόμο θαρρώ πως εκπληρώνω μια παλιά μου επιθυμία, που είχε στοιχειώσει μέσα μου τρεις και πλέον δεκαετίες. Είναι αλήθεια πως την είχα αποθέσει μαζί με κάποιες άλλες πνευματικές… αποσκευές στην άκρη κι ανάμενα κάποτε να πάρω την απόφαση να την αφήσω να δει το φως της δημοσιότητας. Γεγονός όμως είναι πως πάντα με απασχολούσε κι όλο την αυγάτιζα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και τώρα ακόμη, αυτή την τελευταία στιγμή που παίρνει σειρά να εκδοθεί ο τρίτος και τελευταίος τόμος υπάρχουν συμπληρωματικά στοιχεία στο συρτάρι μου, που δυστυχώς δεν μπορούν πια να χωρέσουν στο σώμα της ανθολογίας. Αυτό σημαίνει απλά πως δεν πρόκειται να με αφήσει…ήσυχο για πολύ καιρό ακόμα αυτή η ωραία περιπέτεια στον ποιητικό ανθώνα της Εσπερίας. Άγνωστοί μου ποιητές με θαυμάσια ποιήματα από πολλές γωνιές της Ευρώπης φτάνουν ως την πόρτα μου, την κρούουν κι εγώ καμώνομαι πως δεν ακούω! Για πόσο θα το αντέξω ακόμα. Μα για όνομα των θεών, υπάρχουν κι άλλα πράγματα που ποθούν να βγουν στο φως κι εγώ δεν έχω την παραμικρή δυνατότητα να τους προσφέρω τον τόπο να ξεπροβάλλουν!

   Πολύ με παίδεψε αυτή η ιστορία κι ούτε που ξέρω πότε θα ξεμπερδέψω μαζί της. Από τη μια φωνάζει η παντέρημη ποίηση, που δεν λέει να καταλαγιάσει, αν και πέρασε πια ο καιρός της, ξέμεινε, πολυκαίριασε, χάθηκε το νεανικό της άρωμα κι από την άλλη ντουζίνες διηγήματα, πολιτικά σκιρτήματα κι ατοπήματα, αγαπημένα αφηγήματα ωραίων χρόνων κι εξαίσιων τόπων, μα και μυθοποιήματα, άλλα βαριά, ασήκωτα από του χρόνου την καθυποταγή κι άλλα ανάερα και δροσερά που φτάνουν ως τις ρίζες μου, μα δεν έχουνε πέραση, κι ούτε που τους αρμόζει να πλαστικοποιηθούν κι άλλα, άλλα πολλά που δεν με αφήνουνε να πορευτώ με ηρεμία τούτες τις άβολες του βίου μου περιοχές… Ας είναι!

   Μένω κι αναμένω το ταξίδι αυτής μου της διαδρομής να είναι μια ωραία περιδιάβαση στα ποιητικά τοπία της Εσπερίας. Αιτούμαι πάλι το μερίδιο της δικής σας κατανόησης για τις όποιες ατέλειες του πονήματός μου. Οι ευθύνες ανήκουν μόνο σε μένα! Να σημειώσω ακόμα πως τον κατάλογο των ανθολογημένων ποιητών επέλεξα να βάλω στο τέλος του βιβλίου, αφού έτσι κι αλλιώς θα ήταν αρκετά δύσκολο να εμφανίζεται η σελίδα κάθε ποιητή ξεχωριστά, τουλάχιστον στην παρούσα έκδοση. Όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, οι περισσότεροι ποιητές του τρίτου τόμου είναι γερμανικής καταγωγής ή γενικά γερμανόφωνοι, ως επίσης Πολωνοί κι αυτό έχει την εξήγησή του. Ο βασικός κορμός της βιβλιογραφίας μου, ήταν κυρίως γερμανικής και πολωνικής γλώσσας. Πολύ θα το ευχόμουν και θα το επιδιώξω σε μια επόμενη, συμπληρωμένη έκδοση, να υπάρχουν ποιητές, το δυνατόν από περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, αν τούτο καταστεί εφικτό. Άλλωστε, αυτός είναι κι λόγος που επιμένω στο: Μικρή Ανθολογία ΕυρωπαϊκήςΠοίησης. Ας μου επιτραπεί ωστόσο να ελπίζω σε μια κάπως ευγενική κι όχι αυστηρή επικριτική προσέγγιση από τη μεριά των ειδημόνων περί Ανθολογιών. Προσπάθησα όσο φιλότιμα μπορούσα να φέρω σε πέρας ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα και μάλιστα ολομόναχος, όπως κι ολομόναχος πάλι προβαίνω στην έκδοση αυτής της Ανθολογίας!

   Τέλος μια σύντομη, πιότερο ενδεικτική, βιβλιογραφία, παρατίθεται στο τέλος του βιβλίου.

   Σωτήρης Ε. Γυφτάκης

Γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Ραφτόπουλο Μεσσηνίας και φοίτησε στα γυμνάσια Κυπαρισσίας - Φιλιατρών και Β΄ Αθήνας. Υπηρέτησε στις καταδρομές και για λίγους μήνες δούλεψε ως ασυρματιστής στα καράβια.

Εργαζόμενος νυχτερινές βάρδιες σε εργοστάσια της Γερμανίας, σπούδασε φιλοσοφία και παιδαγωγικά και επιστρέφοντας στην Καλαμάτα ίδρυσε φροντιστήριο ξένων γλωσσών (1966-1982).

Υπηρέτησε ως προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου και μορφωτικός ακόλουθος στην Ελληνική Πρεσβεία στην Πράγα ως συντονιστής ύλης των ενημερωτικών και ειδικών δελτίων Τύπου της Γεν. Γραμματ. Τύπου & Πληροφοριών. Μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς της Καλαμάτας το 1986, εργάστηκε ως υπεύθυνος σε θέματα Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων στη Νομαρχία Μεσσηνίας, απ΄ όπου παραιτήθηκε το 1990 αν και εργαζόταν με σύμβαση αορίστου χρόνου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 ζει μεταξύ Πολωνίας και Ελλάδας.

Άρχισε να γράφει από τα μαθητικά του χρόνια κυρίως ποίηση και το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1965˙ για μια τριακονταετία όμως δεν έγραψε παρά ελάχιστα ποιήματα.

Ουσιαστικά καταπιάστηκε με το γράψιμο το 1996, όντας ευρισκόμενος στην Πολωνία. Ασχολήθηκε περισσότερο με τη μελέτη και τη μετάφραση ποιητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ παράλληλα ξεκίνησε να γράφει μυθιστορήματα, θεατρικά, δοκίμια, επιφυλλίδες και διηγήματα.

Το μεγαλύτερο μέρος των έργων του παραμένει αδημοσίευτο. Έχει γράψει ως σήμερα γύρω στα 100 διηγήματα, 7 μυθιστορήματα, 2 θεατρικά, μελέτες, δοκίμια, πολιτιστικά κείμενα και μεταφράσεις, όπως: Γερμανίδες ποιήτριες του Νέου Κύματος, Γερμανοί ποιητές και μεμονωμένα ευρύτερο ποιητικό και θεατρικό έργο των: Ιβάν Γκολ, Κλέμενς Μπρεντάνο, Νοβάλις, Ν. Λενάου, Φρίντριχ Ρύκερτ, Έντουαρτ Μαίρικε, Στέφαν Γκεόργκ, Σαντόρ Πετέφι, Αλεξάντερ Κλούνγκε, Χάινερ Μύλερ, Χάινριχ Χάινε κ.ά.   

Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, στην οποία υπήρξε αντιπρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου και της Επιτροπής Κρίσης Νέων Μελών. Κατά καιρούς συνεργάστηκε με επαρχιακές εφημερίδες και περιοδικά.