Ο σημερινός άνθρωπος έχει εγκλωβιστεί στα γρανάζια της ταχύτητας και του ορθολογισμού, έχει εξοντωθεί από το άγχος, την αγωνία και την απελπισία, η προβολή δε κάθε νέου και εντυπωσιακού τον οδηγεί μεθοδικά σε έναν κόσμο πλάνης και αυταπάτης, απομακρύνοντάς τον όλο και περισσότερο από την αλήθεια.

Αυτό το βιβλίο αποτελεί μία φιλοσοφική προσέγγιση της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από μία πληθώρα στοιχείων που επαυξάνουν τον ήδη υπάρχοντα γνωσιολογικό τομέα και επεξηγούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το νόημα και τον σκοπό της ύπαρξης του ανθρώπου. Επιπλέον βοηθά τον άνθρωπο να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του και την πολυπλοκότητα του κόσμου που τον περιβάλλει, δίνει έμφαση στην αξία, τη σημασία και την προοπτική της ανθρώπινης ζωής και αποδεικνύει ότι η ευτυχία του ανθρώπου είναι μία υποκειμενική κατάσταση και εξαρτάται περισσότερο από αυτά που έχει και λιγότερο από εκείνα που του λείπουν.

Επιπλέον αναδεικνύει την προσφορά της φιλοσοφίας που είναι ένα κράμα γνώσης, ήθους και ηθικής για την απόκτηση της εσωτερικής πνευματικής πληρότητας του ανθρώπου, καθώς δίνει νόημα στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου, προκειμένου αυτός να υπερβεί ευκολότερα και γρηγορότερα τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες της καθημερινότητάς του.

Πρόλογος

Φιλοσοφία

Άνθρωπος

Ζωή

Αγάπη

Παιδεία

Λογική – Συναίσθημα

Ευτυχία

Παγκοσμιοποίηση

Κοινωνία

Περιβάλλον

Τέχνη

Έλληνες

Επίλογος

Ευρετήριο

Βιβλιογραφία

[…] Η φιλοσοφία είναι μια συνεχής προσπάθεια του ανθρώπου να ερμηνεύσει την υπόστασή του, να κατανοήσει τη σοφία του κόσμου που τον περιβάλλει, να εξηγήσει το «γιατί» των πραγμάτων, των φαινομένων και των ενεργειών. Με λίγα λόγια, είναι μια ολιστική προσέγγιση που μελετά τα γενικά προβλήματα. […]

[…] Η ζωή έχει το νόημα που εμείς της δίνουμε και εμείς έχουμε το νόημα που μας δίνει η ζωή. Εξαρτάται από τον σκοπό που βάζει ο άνθρωπος και κυρίως από τα μέσα που χρησιμοποιεί για την επίτευξή του. Δηλαδή, από ποιες αρχές και αξίες διέπονται τα μέσα που χρησιμοποιεί για την επίτευξη των στόχων του. […]

[…] Γνώση σημαίνει αλήθεια, κατανόηση της αντικειμενικής πραγματικότητας που περιβάλλει τον άνθρωπο, των νόμων που διέπουν την κοινωνία, τη φύση, την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. Η κατάκτηση της γνώσης, επομένως, προϋποθέτει διαρκή αναζήτηση και αμφισβήτηση, ώστε να δημιουργηθεί το αναγκαίο υπόστρωμα πάνω στο οποίο θα μπορούν να καλλιεργηθούν και να ευδοκιμήσουν αρχές, αξίες, ιδανικά, οράματα και πεποιθήσεις. […]

[…] Η ευτυχία δεν είναι ποσοτικό μέγεθος αλλά υποκειμενική κατάσταση του ανθρώπου.

Συνίσταται κυρίως στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτογνωσία του ανθρώπου, όπου από αυτήν απορρέει μέτρο, ολιγάρκεια και αυτάρκεια. Έτσι μόνο ανακαλύπτει ο άνθρωπος το περιεχόμενο και τον σκοπό της ζωής και γίνεται απλός, μετριόφρων και ολιγαρκής. […]

Ο Δημήτρης Δημητρακόπουλος γεννήθηκε στη Σπάρτη Λακωνίας. Μεγάλωσε στη Λακωνία και τη Βοιωτία.

Σπούδασε Αρχιτέκτων Μηχανικός και εργάσθηκε ως μελετητής ιδιωτικών έργων.

Υπηρέτησε στον Δήμο Αθηναίων και στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.

Υπήρξε αιρετό μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου Αττικής του Τεχνικού Επιμελητηρίου από το 2002 έως το 2005. Επίσης, υπήρξε αιρετό μέλος της αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου από το 2005 έως το 2008. Υπήρξε μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού και Πολεοδομικών Θεμάτων του Τεχνικού Επιμελητηρίου από 2002 έως 2009.

Από τον Μάιο του 2016 είναι συνταξιούχος και τυγχάνει ομότιμο μέλος του ΤΕΕ.

Μελετά και ερευνά θέματα φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας και θεολογίας.