Ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι κατά τις αλληλεπιδράσεις τους, είναι η γλώσσα.

Ποια είναι τα μοντέλα και τα στάδια απόκτησης της γλώσσας; Ποιες οι διαφορές ανάμεσα στα φύλα; Ποιοι είναι οι παράγοντες που συντελούν στη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού προσχολικής ηλικίας; Ποιες είναι οι δυσκολίες στη γλωσσική ανάπτυξη και στη φωνολογική επεξεργασία; Ποιες δραστηριότητες είναι κατάλληλες για τη βελτίωση της φωνολογικής επίγνωσης και της φωνολογικής βραχύχρονης μνήμης;

Το βιβλίο H γλωσσική ωριμότητα και η φωνολογική επεξεργασία παιδιών προσχολικής ηλικίας. Από τη θεωρία στην πράξη, απαντά στα παραπάνω ερωτήματα και προτείνει ενδεικτικές δραστηριότητες. 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Κεφάλαιο 1
Η εμπειριοκρατική θεωρία του Skinner για την απόκτηση της γλώσσας
Η γενετική θεωρία του Chomsky για την απόκτηση της γλώσσας
Το γνωστικό μοντέλο
Κοινωνική αλληλεπίδραση και απόκτηση της γλώσσας
Η φωνολογική επίγνωση
Φωνολογική κωδικοποίηση: λεξικολογική πρόσβαση
Φωνολογική κωδικοποίηση: εργαζόμενη μνήμη
ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κεφάλαιο 2
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Φωνολογική επίγνωση
Φωνολογική βραχύχρονη μνήμη (προσωρινή συγκράτηση λεκτικών
πληροφοριών)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Πιο πρόσφατα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τα προηγούμενα συμπερά-
σματα (Dickinson & Tabors, 2001). Για παράδειγμα, το ποσό εκτεταμένης
ομιλίας στο σπίτι, η συχνότητα των σπάνιων ή περίπλοκων λέξεων στις συνο-
μιλίες που γίνονται στο σπίτι, και η γονική υποστήριξη για τις δραστηριότη-
τες γραμματισμού (π.χ., ανάγνωση βιβλίων) στην ηλικία των τεσσάρων ετών,
προέβλεψε σε διαφορετικό βαθμό διάφορες δεξιότητες γλώσσας και γραμμα-
τισμού παιδιών προσχολικής ηλικίας, συμπεριλαμβανομένης της αφηγηματι-
κής παραγωγής, τον αναδυόμενο γραμματισμό (π.χ., γνώση των συμβάσεων
γραμματισμού, ονομασία γραμμάτων), και του προσληπτικού λεξιλογίου ακό-
μα και ελέγχοντας τις σημαντικές δημογραφικές μεταβλητές (οικογενειακό ει-
σόδημα, εκπαίδευση της μητέρας) (Tabors, Roach, & Snow, 2001).

Εντούτοις, το περιβάλλον προσχολικής αγωγής (συμπεριλαμβανομένης της
εκτεταμένης ομιλίας των δασκάλων, του αναλυτικού προγράμματος, και της
έκθεσης των παιδιών στις σπάνιες λέξεις), ήταν ακόμα καλύτεροι προβλεπτικοί
δείκτες, από αυτές τις ίδιες τις δεξιότητες (Dickinson, 2001). Ένα από τα σημαντικά
συμπεράσματα ήταν ότι τα παιδιά που εκτέθηκαν σε κατάλληλες γλωσσικές
και γραμματισμού εμπειρίες στο σπίτι αλλά δεν είχαν στο νηπιαγωγείο ανά-
λογες εμπειρίες, είχαν επίδοση κάτω του μετρίου στις δοκιμασίες γλώσσας και
γραμματισμού. Με άλλα λόγια, το οικογενειακό περιβάλλον δεν ήταν αρκετό
να αντισταθμίσει τα δυσμενή αποτελέσματα ενός φτωχού προσχολικού περι-
βάλλοντος. Εντούτοις, παιδιά που η επίδοσή τους στη γλώσσα κα το γραμ-
ματισμό ήταν κάτω του μετρίου αλλά που έτυχαν κατάλληλης προσχολικής
αγωγής, είχαν επίδοση πάνω από το μέσο όρο σε δοκιμασίες που δόθηκαν
στο νηπιαγωγείο (αφηγηματική παραγωγή, αναδυόμενο, και δεκτικό λεξιλό-
γιο).....

Η Παπαδημητρίου Άρτεμις είναι Σχολική Σύμβουλος της 11ης Περι­φέ­ρειας Ν. Λάρισας.
Είναι πτυχιούχος: α) της Σχολής Νη­πια­γωγών Καρδίτσας, β) του Παιδα­γω­γικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Κατέχει Δίπλωμα Μετεκπαίδευσης στην Ειδική Αγωγή. Έχει Μεταπτυ­χιακό του ΕΑΠ με τίτλο «Σπουδές στην Εκπαίδευση». Είναι Διδάκτορας του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσα­λίας.

Συμμετείχε ως εισηγήτρια και ως επιμορφώτρια σε πολλά παιδαγωγικά σεμινάρια, συνέδρια και ως επιμορφώ­τρια στα ΠΕΚ. Επίσης συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα που υλοποι­ή­θη­καν από διάφορα πανεπιστήμια της χώρας. Έχει δημοσιεύσεις σε διεθνή και σε ελληνικά περιοδικά, σε συλ­λογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Είναι Εκπαιδεύτρια Εκπαι­δευτών Ενηλίκων.