«Τι είναι ταλέντο;
Όταν η επίγεια τρέλα
ενωθεί με τον ουρανό».
Γ. Τσαρούχης

Το ταλέντο σου
γιατρεύει ψυχές
φλετράει το νου
στους ουρανούς.
Η ψυχή σπαράζει
με τα ηχολαλήματά σου…
Αν μας στερήσεις
τούτο το σπαραγμό
θα ’ναι φόνος
κι η ζωή θανατομπλεγμένη.

Για τον τραγουδοποιό
Βαγγέλη Τσιόναρο

Πρόλογος
Κρυμμένος θησαυρός
Ανεμοδαρμένη πυρκαγιά
Ο ουρανός γαλάζωσε
Αμάααααν… Αμάααααν
Ακρόπορτα
Φόνος
Ο πλανήτης γη
Αντράλα
Άνοιξη
Καίγομαι – παγώνω
Ανωρίοτη δυστυχία
Στο φρύδι του γκρεμού
Τα χρόνια που πέρασαν
Χαμογέλα για να μη σε φάνε
Φλετράνε τρελαμένα
Χαροπάλεμα 
Αλάργεψες
Αστροφεγγιά 
Επαναστάτησα 
Ο Σεβνταλής
Αβασίλευτα
Δύο τρελοί
Κουρνιαχτός αλάγιαστος

Δύο τρελοί

Κοντά στο λιόγερμα
μες τ’ αποσπερού τ’ αγιάζι
δυο τρελοί
τήραγαν κι άκουγαν
τις σιωπές των τάφων.
Τήραγαν το κόσμο
κόσμος θαμπός
κι οι λαλιές κραυγές
άναρθρες – άναρχες
ζαλοταραγμένες.
Λογικό – παράλογο
σφιχταγκαλιασμένα
χόρευαν σαν αετοί
πάνω στη ράχη του βουνού.
Πάνω ο ουρανός μουντός
κάτω ο κόσμος
μες τις κραυγές κι ανοησία.
Και πούντος ο δρόμος
να διαβείς;…
μ’ ένα σάλτο
στο αγεροσβούριχτο σοκάκι
και οι τρελοί
γίνηκαν πουλιά
φλετούρξαν γι’ αλλού…

19-01-2023

Η Ξένη Μητσοβασίλη γεννήθηκε στον Παρακάλαμο Ιωαννίνων. Μετα­νά­στευσε στην Αθήνα μαζί με την οι­κο­γένειά της στα δώδεκά της χρόνια. Εργάστηκε ως νοση­­λεύ­τρια σε δημό­σια νοσοκομεία.

Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον λαϊκό μας πολιτισμό και το δημοτικό μας τραγούδι. Το πρώτο της έργο Κόκ­κινο Στάχυ είναι γραμμένο με το αί­μα της ψυχής της και αναφέρεται στον σακατεμένο μετεμφυλιακό κόσμο της υπαίθρου.

Με τα βιβλία της "Φεγγάρια στο Χώ­μα και Μαύρα Πουλιά", κλείνει η τρι­λογία του Νεοελληνικού Δρά­μα­τος από τον εμφύλιο έως το Πολυ­τεχνείο.

Στο βιβλίο της "Τιμωρία Δίχως Έγ­κλη­μα", τα φυσικά στοιχεία υποστα­σιο­ποι­ούνται και συνενώνονται με τα βά­σανα του σύγχρονου κοινωνι­κού ανθρώπου. 

Στο βιβλίο της "Τριγμός Ψυχής", πα­ρου­σιάζει το πώς ο άνθρωπος βιώ­νει την απελπισία της παρακμής. 

Στο βιβλίο "Κραυγή", αφύσικος πόνος, αγιάτρευτος απαγκιασμένος πάνω στην αφύσικη κραυγή.

Στο βιβλίο "Θ΄ ανταμωθούμε", η συγ­γρα­φέας μέσα και από τον ποιητικό της λόγο, παλεύει και προσπαθεί ν' αντέξει το παράλογο του λογικού και του λογικού το παράλογο.

Στο βιβλίο "Κραυγές & Ψίθυροι" αναρω­τιέ­ται πόσες αντοχές έχει ο άνθρω­πος; Παραπατεί, πέφτει, σηκώνεται κι ανηφορίζει.

Στο βιβλίο "Παιδιά στο φρύδι του γκρε­μού", βιώνει πόνο, αγωνία, θλί­ψη για το αύριο... Και το αύριο; 

Στο βιβλίο "Η θλίψη σου μυρίζει για­σε­μί", δρόμος γεμάτος γιασεμί...

Η τελευταία της ποιητική συλλογή έχει τίτλο "Βράχος ασμίλευτος".