ΗΛΕΚΤΡΑ
Αλλά κι εσύ μην ξεχνάς
πως το τίμημα ακριβά έχω πληρώσει.
Το γιο μου τον μονάκριβο στερήθηκα για πάντα.
Ούτε ένα βλέμμα δεν του έριξα ποτέ.
Πέρασα την ζωή μου αποξενωμένη,
μέσα στους τοίχους του αφιλόξενου τούτου
παλατιού.
Και μόνο τις νύχτες,
όταν το σκοτάδι γινόταν αδιαπέραστο
και η σιωπή έπεφτε βαριά,
όρθια μπροστά στα τείχη
έπλαθα με τη φαντασία μου τη μορφή του,
άγγιζα τα μαλλιά του,
αντίκριζα το αετίσιο βλέμμα
και το γυμνασμένο κορμί του,
και καμάρωνα του Αγαμέμνονα το διαλεχτό το
γόνο
που οι θεοί θέλησαν
ποτέ να μη μάθει την καταγωγή του.
Εγώ τώρα, θα κινήσω για τα ιερά τους
προσφέροντάς τους δώρα ακριβά.
Με δάκρυα τη συγγνώμη τους θα ζητήσω.
Μεταμέλεια θα δείξω.
Μάνα δεν ήμουν τότε για να ξέρω
τον πόνο του παιδιού.
Ας πάω.
ΧΟΡΟΣ
Νύχτες διαδέχονται τις μέρες.
Ο χρόνος κυλά, δεν σταματά.
Οι στιγμές δεν ξαναγυρνούν,
μα ούτε σβήνονται οι πράξεις των ανθρώπων.
Καλά θα ‘ταν ο καθένας,
πριν το χέρι του σηκώσει
και θανατερό πλήγμα δώσει,
να χρησιμοποιεί τα λογικά του.
Κρίμα, η εκδίκηση τυφλά χτυπά το νου.
Μπλέκει μες στα σκοτεινά της δίκτυα ψυχές
και ματωμένες τις παρατάει
με ανοιχτές και αθεράπευτες πληγές.