Ο Τζώρτζης Αθανασιάδης – ο ιδεαλιστής δημοσιογράφος, ο τολμηρός επιχειρηματίας, ο λάτρης του αθλητικού πνεύματος και θεματοφύλακας των παραδόσεων – γεννήθηκε στην Κων/πολη το 1912. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, σε ηλικία μόλις 12 ετών, με κοντά παντελονάκια ακόμα, εγκαταλείπει την πατρώα γη και εγκαθίσταται, μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του Πάνο, στον Πειραιά. Σπούδασε στη γαλλική Σχολή Σαιν Πωλ. Παράλληλα, τον ελεύθερο χρόνο του, καθόταν κοντά στον αδελφό του, ο οποίος είχε επιδοθεί με επιτυχία στις ναυτιλιακές και οικονομικές εκδόσεις. Είχε μάλιστα προχωρήσει και στην έκδοση – τον Μάρτιο του 1923 – του Ναυτικού και Εμπορικού Δελτίου Πειραιώς.

Κοντά του, λοιπόν, έκανε δειλά-δειλά τα πρώτα του δημοσιογραφικά βήματα. Το 1936, έμπειρος πλέον, παρά το νεαρόν της ηλικίας του, αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Δελτίου, που εμπλουτίζει σε ύλη και επεκτείνει σε κυκλοφορία.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Τζώρτζης ντύνεται στο χακί και πηγαίνει στο αλβανικό μέτωπο, όπου – ως λοχίας-πυροβολητής – διακρίνεται σε τέτοιο σημείο, ώστε η Πατρίδα να τον παρασημοφορήσει με το Αργυρούν Αριστείον Ανδρείας.

Με την κατάρρευση του μετώπου και την εισβολή των Γερμανών, ο Τζώρτζης συνέχισε την εθνική του δράση, βοηθώντας τον αγώνα για την Ελευθερία, με τη φυγάδευση αγωνιστών, αξιωματικών και ανταρτών προς την Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή.

Παράλληλα ασχολείται και με τον Αθλητισμό. Πριν από τον πόλεμο, σαν αθλητής, διακρίθηκε, στην πρώτη ομάδα που ίδρυσε ο Ολυμπιακός και ως ναυταθλητής-πηδαλιούχος της Εθνικής μας ομάδας. Μετά τον πόλεμο σαν μέλος του Ολυμπιακού και παράγοντας του Ελληνικού αθλητισμού, που εργάστηκε με επιτυχία για την αναδιοργάνωσή του.

Το 1948 το Δελτίο μετονομάζεται σε Ναυτεμπορικήκαι τον επόμενο χρόνο μεταφέρει τα γραφεία της εφημερίδας από τον Πειραιά στην Αθήνα (Πειραιώς 50).

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Τζώρτζης δημιουργεί μια ξεχωριστή προσωπικότητα ως επιχειρηματίας.

Το 1954, τα δύο αδέλφια μεταφέρουν εκ νέου γραφεία και τυπογραφεία στην οδό Δραγατσανίου 4. Εκεί εκσυγχρονίζουν τις επιχειρήσεις τους και δημιουργούν παράλληλα πρότυπη μονάδα Γραφικών Τεχνών.

Λίγοι ίσως γνωρίζουν ότι ο Τζώρτζης βρίσκεται – ήδη από τη δεκαετία του ’50 στο πλευρό του Κων/νου Καραμανλή. Συμμετέχει στην οργάνωση της Ε.Ρ.Ε. και αναλαμβάνει υπεύθυνος των οικονομικών του κόμματος. Εισηγείται τότε στον πρωθυπουργό την αναδιοργάνωση του Ελληνικού αθλητισμού και θέτει τις βάσεις για τη δημιουργία  του Ο.Π.Α.Π., του ΠΡΟ-ΠΟ και της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.).

Το κορύφωμα της προσφοράς του, στον τομέα αυτό, έφθασε μετά τη Μεταπολίτευση, όταν διετέλεσε αντιπρόεδρος και Πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, ηγήθηκε της Ολυμπιακής αποστολής μας στον Καναδά, έσωσε το Ολυμπιακό Πνεύμα στους αγώνες της Μόσχας και συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία του Ολυμπιακού Σταδίου στον Καλογρέζα.

Το Νοέμβριο του 1963 αγοράζει από τη Νίνα Αραβαντινού τη Βραδυνή, μια παραδοσιακή και αγωνιστική εφημερίδα, με τίτλους θυσιών για το Έθνος, την οποία αναδιοργανώνει και εκσυγχρονίζει. Λίγο αργότερα (1964) ιδρύει την πρωινή-αδελφή της, την Ημέρα, της οποίας η έκδοση ανεστάλη το 1966.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967-1974), ο Τζώρτζης και Βραδυνήσυγκρούστηκαν πολλές φορές με το απριλιανό καθεστώς επί θεμάτων που αφορούσαν την Πολιτεία, την Παιδεία, την εξωτερική πολιτική. Δύο υπήρξαν οι κορυφαίες αντιστασιακές πράξεις του Τζώρτζη και της εφημερίδας του. Οι γνωστές ιστορικές δηλώσεις του Κων/νου Καραμανλή από το Παρίσι, τις οποίες η Βραδυνή δημοσίευσε, με αποτέλεσμα την κατάσχεση των φύλλων της και το δικαστικό διωγμό του εκδότη της και η πολιτική συμμετοχή του Αθανασιάδη στο Κίνημα του Ναυτικού (Μάιος 1973).

Λίγους μήνες αργότερα το καθεστώς Ιωαννίδη διέταξε το κλείσιμο της Βραδυνής για περίπου οκτώ μήνες. Η εφημερίδα επανακυκλοφόρησε θριαμβευτικά τη νύχτα της 24^ηςΙουλίου 1974, λίγες ώρες πριν από την επιστροφή του Καραμανλή και την ανάληψη υπ’ αυτού της πρωθυπουργίας τής χώρας.

Τον ίδιο αγώνα που έδωσε κατά της δικτατορίας, έδωσε και κατά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (κυρίως μετά το 1981), όταν αντελήφθη ότι η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου επιδιώκει την κατάλυση του κράτους και την εδραίωση ενός μονοκομματικού καθεστώτος.

Για τον αγώνα του αυτό σύρθηκε επανειλημμένως στα δικαστήρια. Δεν πρόφθασε, όμως, να τον τελειώσει. Δύο σφαίρες τού αφαίρεσαν τη ζωή στις 7.50΄ το βράδυ του Σαββάτου, στις 19 Μαρτίου 1983 – περίπου δέκα χρόνια μετά το «λουκέττο»της Βραδυνής από τη δικτατορία. Ήταν και τότε Σάββατο, ώρα 7.50΄, της 1^ης Δεκεμβρίου 1973, όταν στο ίδιο εκείνο γραφείο, που έχασε τη ζωή του, παρουσιάστηκαν οι απεσταλμένοι του Ιωαννίδη με σκοπό να φιμώσουν την εφημερίδα και να πνίξουν την ελεύθερη φωνή του εκδότη της…

Πρόλογος   
Εισαγωγή   

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Ο πρόσφυγας από την Πόλη, που κληροδότησε αγωνιστικότητα
και ήθος στην ελληνική δημοσιογραφία
Από την Κωνσταντινούπολη στον Πειραιά   
Στο μέτωπο   
Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια   
Η Ναυτεμπορική στην Αθήνα   
Η Βραδυνή    
Ημέρα: Η πρωϊνή αδελφή της Βραδυνής   

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Ο Αθανασιάδης αντιμέτωπος με τη χούντα
Η Χούντα έπιασε στον ύπνο σχεδόν όλη την Ελλάδα  
Πρώτη σύγκρουση, πρώτη νίκη   
Η αρθρογραφία του Δημήτρη Σταματελόπουλου (Η Βραδυνή αρχίζει
να σκληραίνει τη γραμμή της)   
Δίκη και αθώωση της εφημερίδας   
Παττακός: Η ‘Βραδυνή’ διεγείρει το κοινό αίσθημα  
Χέρι-χέρι Βραδυνή – φοιτητές   
Το τέχνασμα του Τζώρτζη και η κατάσχεση των φύλλων της Βραδυνής   
Το υπόμνημα της Βραδυνής    
Δηλώσεις Καραμανλή επί της κρατούσης καταστάσεως    
Η απήχηση των δηλώσεων   
Κριτική επί της δηλώσεως   
Το Κίνημα του Ναυτικού και ο ρόλος του Αθανασιάδη  
Η Ε.Σ.Α. εισβάλλει στα γραφεία της Βραδυνής   
Το εθνικόν ΟΧΙ   
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου   
Η αναίμακτη ανατροπή τού Παπαδοπούλου   
1η Δεκεμβρίου 1973: Η χούντα στραγγαλίζει την ελεύθερη φωνή της Βραδυνής   
Παπακωνσταντίνου: Ὁ Τζώρτζης ἔχει πολύ ταλαιπωρηθῆ   
Καραμανλής προς Τζώρτζη: Ἐπαραδειγµάτισες τούς συγχρόνους σου   
Τζώρτζης προς Καραμανλή: Ἐπιτελῶ τό καθῆκον μου   
Παράνομο το κλείσιμο της Βραδυνής   
Το παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Παναγίου Τάφου στον εκδότη της Βραδυνής   
Ο Τζώρτζης και το Κυπριακό   
Και μία βαρυσήμαντη συνέντευξη   

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Από τη Μεταπολίτευση στο στυγερό έγκλημα
Η θριαμβευτική επανακυκλοφορία τής Βραδυνής   
Το μαρτυρολόγιο της Βραδυνής   
Δύο επισκέψεις που τιμούν τη Βραδυνή   
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος στα γραφεία της Βραδυνής   
Το μοιραίο λάθος (;) της Βραδυνής   
Η κατάθεση του Αθανασιάδη στη Δίκη της Χούντας   
Η συμπληρωματική κατάθεση του Αθανασιάδη  
Κρυφό σχολειό ἡ Βραδυνή στά χρόνια τῆς δικτατορίας   
Έτρωγε επί 13 ημέρες ξύλο για τη Βραδυνή   
Κάψτε τη ‘Βραδυνή’   
Στόχος βομβιστών ο εκδότης της ‘Β’   
Η απώλεια του Πάνου Αθανασιάδη   
Πώς υποδέχθηκε η Βραδυνή τη νίκη τού ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1981   
Το πρώτο δίμηνο της Αλλαγής   
Η πρώτη δίκη και αθώωση της εφημερίδας επί των ημερών
του ΠΑ.ΣΟ.Κ.   
Γ. Αθανασιάδης: Νά διατηρηθῆ ἀνόθευτο τό ἰδανικό τῶν Ὀ­λυµπιακῶν Ἀγώνων   
Υβριστική επίθεση κατά της Βραδυνής  
Οι διώξεις της Βραδυνής στην Ευρωβουλή   

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
Εκείνη τη μοιραία νύχτα…
Το χρονικό ενός στυγερού πολιτικού εγκλήματος   
Οργή και αγανάκτηση για το φρικτό έγκλημα   
Το ιατροδικαστικό πόρισμα   
Καθολική η καταδίκη του εγκλήματος   
Η είδηση της δολοφονίας έκανε το γύρο του κόσμου   
Στην Κύπρο   
Η προσπάθεια αποπροσανατολισμού της Κυβέρνησης έπεσε στο κενό   
Ο αγώνας συνεχίζεται  
Μέ τιμή σέ προπέμπουμε   
Πάνδημη η κηδεία στο Μητροπολιτικό Ναό  
Οι επικήδειοι   
Η πορεία προς το Πρώτο Νεκροταφείο 
Ήταν συγκλονιστικό!   
Η προκήρυξη της Οργάνωσης Αντιστρατιωτική Πάλη   
Η Αντιστρατιωτική Πάλη διαψεύδει   
Αργύρης Τσαπραλής: Έπεσα πάνω στους δολοφόνους   
Τον παρακολουθούσαν καιρό πριν  
Απειλούν ν’ ανατινάξουν το κτήριο της Βραδυνής  
Απειλούν και τον Καραμανλή!   
Κ.Υ.Π.: Το έγκλημα είναι πολιτικό   
Αβέρωφ και Μητσοτάκης σφυροκοπούν την Κυβέρνηση   
Διαλευκάνθηκε το μυστήριο με τη φωτογραφία   
Έληξαν οι έρευνες για τη δολοφονία του Αθανασιάδη   
Ο λαός δε λησμονεί   
Η δολοφονία του Γιώργου Θεοφανόπουλου   
Η προκήρυξη   
Το μακελλειό στου Γκύζη   
Η πρώτη γιάφκα   
Η δεύτερη γιάφκα   
Τι μου αποκάλυψε ο Ντάνος Κρυστάλλης  
Κουρλιμπίνης: Ο Κανάς έμοιαζε καταπληκτικά στο δολοφόνο  
Επίλογος   
Επίμετρο   
Βιβλιογραφία   

Είκοσι λεπτά αργότερα, ο ασύλληπτος μέχρι σήμερα επαγγελματίας
εκτελεστής ανέβαινε τα σκαλοπάτια του κτηρίου της εφημερίδας, που
οδηγούσαν στον πρώτο όροφο. Το μεγάλο ρολόι στην είσοδο των γρα-
φείων της, πάνω από την πόρτα της βιβλιοθήκης, έδειχνε 19.25΄. Ο Τά-
κης Αναγνωστόπουλος καθόταν στο σαλόνι και έβλεπε τηλεόραση. Ο
Τζώρτζης συζητούσε με τον Κουρλιμπίνη. Ο άγνωστος έδειχνε ψύχραι-
μος, προσποιητά ευγενικός και ήρεμος. Φαίνεται δε ότι ήλεγχε απόλυτα
τις κινήσεις του. Πλησίασε τον Αναγνωστόπουλο. Μιλούσε σταθερά και πειστικά.

–Εσείς είσθε εδώ; είπε ήρεμα στον τηλεφωνητή.
–Ναι, τί ζητάτε; απάντησε εκείνος και σηκώθηκε.
–Θέλω να δω τον κύριο Αθανασιάδη. Έχω να του πω κάτι που θα τον
ενδιαφέρει πολύ.
–Πέστε μου το όνομά σας.
–Τί σημασία έχει αυτό. Σας λέω έχω να πω κάτι πολύ ενδιαφέρον στον
κύριο Αθανασιάδη.
–Καλά, καθήστε… Περιμένετε λίγο…

Ο Αναγνωστόπουλος τον άφησε να περιμένει μερικά λεπτά στη βι-
βλιοθήκη. Στο διάστημα αυτό τον παρατήρησε καλά. Φορούσε μαύρο πέ-
τσινο σακάκι –σκωτσέζικο καρώ σκούρο ύφασμα κατά τον Κουρλιμπίνη–
και καφέ παντελόνι. Τα μαλλιά του ήταν χτενισμένα με χωρίστρα και
το πρόσωπό του είχε έντονη κιτρινάδα. Ήταν τετράγωνο και τα χαρα-
κτηριστικά του προσώπου του τραβηγμένα. Φαινόταν γεροδεμένος και
το ύψος του θά ’ταν κατά τι περισσότερο από 1.70 μ....

     Ο Μωραΐτης Κάρολος, κερκυραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1956 στη Φρεαττύδα του Πειραιά. Τελείωσε το παλιό εξατάξιο γυμνάσιο του Κορυδαλλού (1967-1974) και στη συνέχεια παρακολούθησε επί τριετία μαθήματα λογοτεχνίας στο Κέντρο Σπουδών Δολιανίτη. Το 1979 ενεγράφη στη δημοσιογραφική σχολή Όμηρος από την οποίαν αποφοίτησε το 1981.
     Τον ίδιο χρόνο πέρασε στο δημοσιογραφικό χώρο και ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως ρεπόρτερ στην ημερησία απογευματινή εφημερίδα Η Βραδυνή. Μετά την αναστολή εκδόσεως του εν λόγω εντύπου (4 Απριλίου 1989) προσελήφθη στην ΕΡΤ, στην οποίαν εργάστηκε διαδοχικά στο Ε΄ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (γνωστό και ως Φωνή της Ελλάδος), στη Διεύθυνση Δημοσίων Σχέσεων (Τμήμα Τύπου) και στη Διεύθυνση Μουσείου Αρχείου, στην οποίαν εξακολουθεί να εργάζεται μέχρι σήμερα. Για ένα διάστημα (1996-1997) υπήρξε συντάκτης ύλης στη μηνιαία εφημερίδα Ελληνική Γνώμη, που εκδιδόταν στην Αθήνα και απευθυνόταν στους ανά τον κόσμο ομογενείς.

     Παράλληλα με τη δημοσιογραφία ασχολείται και με τη συγγραφή βιβλίων. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα ένδεκα έργα με περιεχόμενο κυρίως ιστορικό, δημοσιογραφικό, καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό, έχει αποσπάσει δε τρεις τιμητικές διακρίσεις για τα έργα του Μεγάλη Ανθολογία Ελληνικού Σονέττου. Από την παλιότερη ελληνική και κυπριακή ποίηση μέχρι σήμερα, Σπύρος Λούης: Ενας θρύλος των Ολυμπιακών Αγώνων 1896-1996 και Εις Έλλην. Ταξίδι στον ωκεανό του κόσμου (μυθιστορηματική βιογραφία του διάσημου Έλληνα εξερευνητή και ιατροφιλόσοφου από τη Βυτίνα της Αρκαδίας Παναγιώτη Ποταγού).
     Είναι μέλος της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (Ε.Σ.Η.Ε.Α.), της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (Δ.Ο.Δ.) και της Ελληνικής Γεωγραφικής Εταιρείας (Ε.Γ.Ε.).