Ιστορίες μυστηρίου, ιστορίες που θα μπορούσαν να συμβούν ή έχουν συμβεί. Μικρά διηγήματα γι' αυτούς που διαβάζουν στα λεωφορεία ή στα τρένα, γι' αυτούς που η πραγματικότητα είναι πολλές φορές, σαρκαστική και ειρωνική.........................

Το βιβλίο αυτό είναι ένα βιβλίο ανθρωποκεντρικό, που όμως προτιμά τα ζώα και τα φυτά απ’ τους ανθρώπους.................

Χρησιμοποιώντας το μαύρο χιούμορ, λέμε τις πιο αληθινές αλή­θειες και το Παράλογο δεν είναι μόνο ένα θεατρικό είδος, αλλά μια κατάσταση που χωρίς αυτήν, δεν παίζεται το θαυμάσιο έργο που λέγεται «ζωή». Κι αφού όλοι μας έχουμε μια διπλή ζωή – αυτή που δείχνουμε κι αυτή που πράγματι ζούμε – είμαστε συνένοχοι στο ίδιο μυστικό. Κι έτσι το μυστικό μας είναι κοινό και κανείς δεν έχει λόγο  να το μαρτυρήσει.........

Εκτός, βέβαια, αν τυχαία περάσουμε μπροστά από ένα καθρέ­φτη. Εκεί καταλαβαίνουμε, έστω και φευγαλέα, πως μέσα μας συ­νυ­πάρχουν στην ίδια αναλογία, η ομορφιά και η ασχήμια, το λο­γικό και το παράλογο, το καλό και ΤΟ ΚΑΚΟ...........................

Πρόλογος

Ο πρόλογος και το όνειρο του Άντζελο Πέπε

Ένας κόσμος γεμάτος καθρέφτες

Το πάρκο

Ο υπόνομος

Σκηνές από μια δολοφονία – πριν ή μετά;

Τ’ αγάλματα είναι στα μουσεία

Η ημέρα πριν τη λαμπρή πανσέληνο

Ο πύργος της Βαβέλ

Η φωτιά και ο αέρας

Η γυναίκα που πετούσε τα πράγματά της

Τι γυρεύει μια μπερζέρα αιώνες μετά στη Ρώμη;

Το κακό

Η κρουαζιέρα

Απόσπασμα από το διήγημα Κρουαζιέρα

Όταν τέλειωνε πια το 1999, γεννήθηκε – είπαν – ο έκτος δι-
σεκατομμυριοστός κάτοικος του γένους των δίποδων αν-
θρωποειδών στον πλανήτη Γη.

Αφού ανοίξαμε όλοι τα στόματά μας από την έκπληξη, ανοί-
ξαμε και σαμπάνιες για να γιορτάσουμε ένα τέτοιο σπουδαίο
γεγονός και τέλος, αφού ανοίξαμε και την ομολογουμένως τε-
ράστια πια αγκαλιά μας για να τον υποδεχτούμε, καθίσαμε όλοι
γύρω γύρω και σκεφτήκαμε τι στο διάολο να τον κάνουμε, τώρα
που τον έχουμε. Σ’ ένα Κόσμο γεμάτο Αβεβαιότητα, Αστάθεια
και Ανέχεια έπρεπε οπωσδήποτε να του δώσουμε ένα επάγγελ-
μα, που τουλάχιστον δεν θα άρχιζε από… Άλφα…

Έτσι άλλοι είπαν να τον κάνουμε γιατρό, να σώσει την ανθρω-
πότητα από το aids και την πανούκλα, που μοιραίως θα έρθει.
Άλλοι είπαν να τον κάνουμε δάσκαλο και να τον στείλουμε
στις υποανάπτυκτες χώρες, να μαθαίνει γράμματα τους αγράμ-
ματους, να ξέρουν κι αυτοί να υπολογίζουν με ακρίβεια το μέγε-
θος της δυστυχίας του να έχουν, όλως τυχαίως, γεννηθεί σε μια
υποανάπτυκτη χώρα.

Άλλοι είπαν να τον κάνουμε ιερέα μιας οποιασδήποτε θρη-
σκείας, να διαδώσει τον φόβο σ’ όσους άμυαλους ακόμα δεν φο-
βούνται γιατί δεν ξέρουν πόσο αναγκαίος είναι ο Φόβος.

Πολλές γνώμες, πολλοί ειδικοί, φόρτος δουλειάς.
Ο έκτος δισεκατομμυριοστός κάτοικος της γης!

Το νέο της γέννησής του διαδόθηκε εν ριπή οφθαλμού. Πιο γρή-
γορα κι απ’ τη γέννηση του Θεανθρώπου, αλλά η διαφορά τους
ήταν πως ενώ η γέννηση του ενός αμφισβητήθηκε από πολλούς,
παραδείγματος χάριν από τους Εβραίους, η γέννηση του Νέου
Άγνωστου Μωρού, δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν… Το ’χα-
ψαν όλοι!

     Γεννήθηκε και κατοικεί στη Νίκαια. Σπούδασε φωτογραφία και σκηνοθεσία θεάτρου στη Ρώμη, όπου ανέβασε το πρώτο του έργο, τη «Φαίδρα» του Γιάννη Ρίτσου το 1984. Την ίδια χρονιά, ανεβάζει στην ιταλική πρωτεύουσα το «Σαν μέσα από ένα παράθυρο», το πρώτο ελληνικό έργο που παίζεται στη Ρώμη.

     Το 1990 ιδρύει το θίασο Ιωνικό Θέατρο. Η ονομασία του θιάσου  οφείλεται στη μικρασιατική καταγωγή των περισσότερων από τα ιδρυτικά μέλη.

     Με το Ιωνικό Θέατρο που εδρεύει στο Πνευματικό Κέντρο Κορυδαλλού, ανεβάζει και πάλι το «Σαν μέσα από ένα παράθυρο» και το 1992, παρουσιάζει τη «Σιπυλίνα» και το πολυθέαμα «Η ΄Εξοδος», το πρώτο πολυθέαμα στην Ελλάδα που αφορά τη μικρασιατική ιστορία .

     Η επιτυχία αυτών των δύο έργων είναι τόσο μεγάλη, ώστε έως το 2006 επαναλαμβάνονται είτε από το Ιωνικό Θέατρο είτε από άλλους θιάσους, ανά την Ελλάδα.

     Ανεβάζει επίσης τα έργα του «Διακοπές τον Αύγουστο», «Η ησυχία κατοικεί στο σπίτι της Αλίκης», που είναι και μια από τις πρώτες προσπάθειες σύζευξης του θεατρικού λόγου με τη κινηματογραφική εικόνα, την «Παρεξήγηση» του Καμύ, το «Λεωφορείο ο Πόθος» του Ουϊλιαμς, τη «Πιο δυνατή» του Στρίντμπεργκ, το «Φάντασμα της Μασσαλίας» του Κοκτώ και τα μονόπρακτά του «Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα», «Σούρουπο παντού», «Κυρία Βερονίκη» «Ο λύκος και η Κοκκινοσκουφίτσα που αγαπούσαν τη βροχή» και το μικρασιατικό έργο «Η συνάντηση της Κασσάνδρας με τη Σμύρνα» που παίζεται τον Σεπτέμβριο του 2000 για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο.

     Από τα μαθητικά του χρόνια ξεκινά το συγγραφικό του έργο, με την έκδοση της ποιητικής συλλογής «Χρυσαναλαμπές» το 1975 και της «Παρανόησης» το 1984.

     Το 1999 εκδίδεται από τις εκδόσεις Γκοβόστης η  «Μικρασιατική τριλογία» και ακολουθούν τα θεατρικά «Σαν μέσα από ένα παράθυρο», «Η ησυχία κατοικεί στο σπίτι της Αλίκης» και «9 μονόπρακτα +1». Το 2006  τα διηγήματά του «Το Κακό και άλλες ιστορίες της νύχτας» αποσπούν το Πανελλήνιο βραβείο του Επενδυτή και εκδίδονται από τους «Μοντέρνους Καιρούς». Το 2007 επανεκδίδεται από τις Εκδόσεις «Το Δόντι», το θεατρικό του έργο «Η νύφη».

     Με τα μέλη του Ιωνικού Θεάτρου, δημιουργεί το 2003 τη Θεατρική Λέσχη Νίκαιας Κορυδαλλού και εκδίδει την διμηνιαία εφημερίδα «Ο Θεατρίνος» που σήμερα κυκλοφορεί μόνο σε ηλεκτρονική μορφή.

     Την ίδια χρονιά δημιουργεί τον Όμιλο UNESCO Ιστορίας Τέχνης και Θεάτρου, με τον οποίο μεταφράζει και ανεβάζει στο ελληνικό διαδίκτυο τον πλήρη κατάλογο των 830 Μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς και όλο το πρόγραμμα της Άϋλης Κληρονομιάς, ενέργεια που επιδοκιμάζεται τόσο από το Υπουργείο Παιδείας και την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO όσο και από την Κεντρική UNESCO στο Παρίσι, αφού τα τόσο σημαντικά αυτά προγράμματα, ουδέποτε είχαν παρουσιαστεί ολόκληρα στο ελληνικό διαδίκτυο.

     Με το Ιωνικό Θέατρο δημιουργεί επίσης πλήθος λογοτεχνικών βραδιών και παρουσιάσεων  ποιητών με Video Art και οργανώνει interactive εκθέσεις φωτογραφίας. Το 2005 δημιουργεί το Dvd «Νίκαια : Οι πρώτοι Κάτοικοι» σε μια προσπάθεια απόδοσης τιμής στους ανώνυμους ανθρώπους που πρωτοέχτισαν τη Νίκαια.

     Το 2007 σκηνοθετεί το ντοκιμαντέρ «Ο άνθρωπος που κέρδισε τη ζωή» αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του Κώστα Βλουτή, δημοσιογράφου των ΑμΕΑ.

     Το 2008 ολοκληρώνει το ντοκιμαντέρ «Μελί το Ελληνοχώρι», το οποίο παρουσιάστηκε την ίδια χρονιά από τον τηλεοπτικό σταθμό του ΣΚΑΪ.

     Πάντα το 2008 ετοιμάζει το ντοκιμαντέρ «Το Καβείριο της Θήβας» το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.

     Το 2009 ανεβάζει με το Ιωνικό Θέατρο την «Οντισιόν», έργο που σημειώνει τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του θιάσου.

    Από το καλοκαίρι του 2009 ανεβάζει με το Ιωνικό Θέατρο το πρωτοπαρουσιαζόμενο έργο του «Μας χωρίζει μια θάλασσα», ένα ακόμη έργο για το θέμα της Μικράς Ασίας.

     Συνεργάζεται επίσης από το 2002 με το μικρασιατικό Σύλλογο Μελίου Μεγάρων «Άγιος Ιωάννης Θεολόγος», όπου ανεβάζει κάθε χρόνο μικρασιατικά πολυθεάματα.

     Είναι ο σκηνοθέτης της θεατρικής Ομάδας «Έφεσσος» καθώς επίσης και της θεατρικής Ομάδας των ΚΑΠΗ Κορυδαλλού.

     Ο Αντώνης Παπαδόπουλος είναι Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Μαγνησίας και μέλος της Ένωσης Γραμμάτων και Τεχνών.

-----------------------------------------------------------------------

Στο link που ακολουθεί, μπορείτε να διαβάσετε την συνέντευξη που έδωσε ο συγγραφέας στο ανανεωμένο site pontos-news.gr     http://www.pontos-news.gr/article/117386/o-antonis-papadopoylos-idrytis-toy-ionikoy-theatroy-mila-sto-pontos-newsgr