Αντί Προλόγου

Ο Σωτήρης Γυφτάκης, λόγιος και ακαταπόνητος εργάτης του Λόγου,
ξεχωρίζει στα Γράμματά μας για το σπουδαίο και στέρεο, πρωτότυπο
και μεταφραστικό του έργο, που δικαίως έχει επαινεθεί από το σύνολο
των πνευματικών μας ανθρώπων.
Τώρα, με το νέο του αυτό βιβλίο, επιχειρεί με επιτυχία μια μεγάλη
φιλολογική υπέρβαση. Σ’ ένα έργο ποταμό, παρουσιάζει το σύνολο της
ποιητικής παραγωγής της αρχαίας Ελλάδος, ήτοι 2496 ποιήματα 1399
ποιητών, γνωστών τε και αγνώστων. Δουλειά, οπωσδήποτε, κοπιαστική
και εργώδης, αφού η έρευνά του είναι εξαντλητική και σε βάθος.
Αυτή η έρευνα και η συγγραφή τού μεγάλου αυτού εγχειρήματος
από τον Σωτήρη Γυφτάκη, είναι φανερό ότι έρχεται να καλύψει ένα τε-
ράστιο φιλολογικό κενό, που οφείλεται στην αβελτηρία τόσο της Ακα-
δημίας Αθηνών, όσο και των Ελληνικών Πανεπιστημίων.
Πρόκειται για έργο μεγάλου βεληνεκούς και εξαιρετικού εθνικού
ενδιαφέροντος, που παρουσιάζεται σε καιρούς κρίσεως, την ώρα που
το σάπιο πολιτικό μας σύστημα, υπακούοντας στα κελεύσματα της πα-
γκοσμιοποίησης, ζητά να ξεχάσουμε την εθνική μας ταυτότητα. Και για
αυτόν το λόγο, η προσφορά του συγγραφέα είναι τεράστια.
Με αυτήν του την εργασία, ο Σωτήρης Γυφτάκης δεν γίνεται μόνο
άξιος της πατρίδος, αλλά και δημιουργεί ένα ανυπέρβλητο έργο ζωής,
προορισμένο για το διηνεκές, όσο τουλάχιστον θα υπάρχει ο σημερινός
πολιτισμένος άνθρωπος.

                                                                           Γεώργιος Πετρόπουλος
                                                     Συγγραφέας και Κριτικός Λογοτεχνίας

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Η προσπάθειά μου αυτή αναλώθηκε σε μια παλιά μου επιθυμία να
πραγματώσει φέροντας στην επιφάνεια μυθολογικά πρόσωπα, ή
και ιστορικά ακόμα, δίνοντάς τους μια ταυτότητα, όσο γινόταν πιο
επί­καιρη, για να ξεφύγω από την αβάσταχτη χυδαιότητα των
τελευταίων χρόνων, αφού έτσι κι αλλιώς μέσα μου σωριάστη­καν κι
αποθηκεύτηκαν στον αρίφνητο υπόνομο όλα όσα με ιώβεια υπομονή
υπέ­μεινα για πολλές εποχές της ζωής μου. Ευελπιστώ να βρω κάποιο
καταλληλό­τερο χρόνο να τα μετουσιώσω και ποιη­τικά σε πιο δόκιμη μορφή…

                                                                                           Σωτήρης Γυφτάκης

Μαρσύας

Στο ανάγλυφο του Μύρωνα
Σε θαύμασα, καθώς στην Αθηνά
Τη θυμωμένη να προστρέχεις
Και τον αυλό από τα νερά του Μαιάνδρου
Να ανασύρεις,
Τι είχε αποθαρρυνθεί εκείνη,
Θωρώντας την εικόνα της στα ταραγμένα τα νερά
Του ποταμού,
Άθλια να παραμορφώνεται…
Κι έπειτα βάλθηκες με πείσμα,
Θαρρώ και με αγάπη να αυλίζεις,
Κι έγινες περιζήτητος στα μέρη της Φρυγίας αυλητής,
Αφού και οι Λύδιοι ακόμα
Για αυτές σου τις ικανότητες μιλούσαν,
Έτσι που το έμαθε ο θεός Απόλλωνας
Αφού και εσύ διεμήνυσες παντού,
Πως ήσουνα καλύτερός του,
Κι αυτό πολύ εξόργισε εκείνον
Και δέχτηκε να παραβγεί μαζί σου.
Κι εκεί στις Κελαινές με τους κριτές
Τμώλο και Μίδα ηρωικά νικήθηκες
Καημένε Μαρσύα, Σειληνέ ή Σάτυρε,
Και όχι μονάχα αυτό,
Γιατί οργίλος ο θεός άδικα σε τιμώρησε
Γδέρνοντας σε, άμοιρε καυχηματία,
Έτσι όπως ο Πραξιτέλης
Την πράξη εκείνη απεικόνισε
Κι έμεινε στους αιώνες να θυμίζει
Την ανθρώπινη την τόλμη.
Και των θεών την εκδικητική μανία!

Γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Ραφτόπουλο Μεσσηνίας και φοίτησε στα γυμνάσια Κυπαρισσίας - Φιλιατρών και Β΄ Αθήνας. Υπηρέτησε στις καταδρομές και για λίγους μήνες δούλεψε ως ασυρματιστής στα καράβια.

Εργαζόμενος νυχτερινές βάρδιες σε εργοστάσια της Γερμανίας, σπούδασε φιλοσοφία και παιδαγωγικά και επιστρέφοντας στην Καλαμάτα ίδρυσε φροντιστήριο ξένων γλωσσών (1966-1982).

Υπηρέτησε ως προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου και μορφωτικός ακόλουθος στην Ελληνική Πρεσβεία στην Πράγα ως συντονιστής ύλης των ενημερωτικών και ειδικών δελτίων Τύπου της Γεν. Γραμματ. Τύπου & Πληροφοριών. Μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς της Καλαμάτας το 1986, εργάστηκε ως υπεύθυνος σε θέματα Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων στη Νομαρχία Μεσσηνίας, απ΄ όπου παραιτήθηκε το 1990 αν και εργαζόταν με σύμβαση αορίστου χρόνου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 ζει μεταξύ Πολωνίας και Ελλάδας.

Άρχισε να γράφει από τα μαθητικά του χρόνια κυρίως ποίηση και το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1965˙ για μια τριακονταετία όμως δεν έγραψε παρά ελάχιστα ποιήματα.

Ουσιαστικά καταπιάστηκε με το γράψιμο το 1996, όντας ευρισκόμενος στην Πολωνία. Ασχολήθηκε περισσότερο με τη μελέτη και τη μετάφραση ποιητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ παράλληλα ξεκίνησε να γράφει μυθιστορήματα, θεατρικά, δοκίμια, επιφυλλίδες και διηγήματα.

Το μεγαλύτερο μέρος των έργων του παραμένει αδημοσίευτο. Έχει γράψει ως σήμερα γύρω στα 100 διηγήματα, 7 μυθιστορήματα, 2 θεατρικά, μελέτες, δοκίμια, πολιτιστικά κείμενα και μεταφράσεις, όπως: Γερμανίδες ποιήτριες του Νέου Κύματος, Γερμανοί ποιητές και μεμονωμένα ευρύτερο ποιητικό και θεατρικό έργο των: Ιβάν Γκολ, Κλέμενς Μπρεντάνο, Νοβάλις, Ν. Λενάου, Φρίντριχ Ρύκερτ, Έντουαρτ Μαίρικε, Στέφαν Γκεόργκ, Σαντόρ Πετέφι, Αλεξάντερ Κλούνγκε, Χάινερ Μύλερ, Χάινριχ Χάινε κ.ά.   

Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, στην οποία υπήρξε αντιπρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου και της Επιτροπής Κρίσης Νέων Μελών. Κατά καιρούς συνεργάστηκε με επαρχιακές εφημερίδες και περιοδικά.