Ο αυτοκράτορας που μετά τη δολοφονία τού γιου του, της συζύγου του, του γαμπρού του, του ανεψιού και άλλων συγγενών του έγινε άγιος! Πώς μία πόρνη έγινε αυτοκράτειρα και μετά αγία! Ο αδελφός που σκότωσε τον αδελφό του για να του πάρει το θρόνο και ο ανεψιός τον θείο του για τα μάτια της όμορφης θείας του. Ο Μέγας, που έγινε άγιος αφού προηγουμένως σκότωσε 7.000 αθώους άντρες, γυναίκες, γέρους, παιδιά! Η αυτοκράτειρα που σκότωσε τον άντρα της, έβγαλε τα μάτια του παιδιού της, δηλητηρίασε τον εγγονό της και από την Εκκλησία ονομάστηκε «ευσεβής»!
Ο χριστιανικότατος διαμελισμός της φιλοσόφου, μαθηματικού και αστρονόμου Υπατίας. Πώς οι Ρώσοι έγιναν χριστιανοί και πώς οι Έλληνες δεν γίναμε καθολικοί αλλά μείναμε ορθόδοξοι. Γιατί χάσαμε την «αιώνια φιλία» με τους Τούρκους. Γιατί οι χριστιανοί έσφαζαν τους χριστιανούς. Πώς οι ένδοξοι κλέφτες και αμαρτωλοί σταυροφόροι λεηλάτησαν όλη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και μετέφεραν στις πατρίδες τους τα λάφυρά τους, που σήμερα κοσμούν τους ναούς, τα μουσεία και τις πλατείες τους. Πώς οι Παλαιολόγοι διαμέλισαν, πούλησαν και κατέστρεψαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο γέρος αυτοκράτορας που παντρεύτηκε τη μικρούλα κόρη της αδελφής του. Οι ακόλαστοι πάπες με τις πόρνες φιλενάδες τους και τα συγχωροχάρτια.
ISBN:
978-960-9493-32-1
Έτος έκδοσης:
Αθήνα 2011
Διαστάσεις:
14x20,5
Σελίδες:
406
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α΄, ο ΜΕΓΑΣ (324-337) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β΄ (337-340) ΚΩΝΣΤΑΣ Α΄ (337-353) ΜΑΓΝΕΝΤΙΟΣ (350-353) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ Β΄ (336-361) ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ, ο ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ (361-363) ΙΟΒΙΑΝΟΣ (363-364) ΟΥΑΛΕΝΤΙΝΙΑΝΟΣ Α΄ (364-375) ΟΥΑΛΗΣ (364-378) ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Α΄, ο ΜΕΓΑΣ (379-395) ΑΡΚΑΔΙΟΣ (395-08) ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Β΄, ο ΜΙΚΡΟΣ (408-450) ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ (450-457) ΛΕΩΝ Α΄, ο ΜΕΓΑΣ (457-474) ΛΕΩΝ Β΄ (474) ΖΗΝΩΝ Α΄, ο ΙΣΑΥΡΟΣ (474-491) ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Α΄, ο ΔΙΚΟΡΟΣ (491-518) ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ Α΄ (518-527) ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ Α΄, ο ΜΕΓΑΣ (527-565) ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ Β΄ (565-578) ΤΙΒΕΡΙΟΣ Β΄, ή ΝΕΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ (582-602) ΦΩΚΑΣ, ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ (602-610) ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ Α΄ (610-641) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β΄ και ΗΡΑΚΛΕΩΝΑΣ (641-642) ΚΩΝΣΤΑΣ Β΄, ή ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ΄ (642-668) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ΄, ο ΠΩΓΩΝΑΤΟΣ (668-685) ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ Β΄, ο ΡΙΝΟΤΜΗΤΟΣ (685-695 και 705-711) ΛΕΟΝΤΙΟΣ (695-698) ΤΙΒΕΡΙΟΣ Γ΄ (698-705) ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΣ (711-713) ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Β΄ (713-716) ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Γ΄, ο ΑΔΡΑΜΥΤΤΗΝΟΣ (716-717) ΛΕΩΝ Γ΄, ο ΙΣΑΥΡΟΣ (717-741) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ε΄ (741-775) ΛΕΩΝ Δ΄, ο ΧΑΖΑΡΟΣ (775-780) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤ΄ (780-802) ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Α΄, ο ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ (802-811) ΣΤΑΥΡΑΚΙΟΣ (811) ΜΙΧΑΗΛ Α΄ ΡΑΓΚΑΒΕΣ (811-813) ΛΕΩΝ Ε΄ (813-820) ΜΙΧΑΗΛ Β΄ (820-829) ΜΙΧΑΗΛ Γ΄, ο ΜΕΘΥΣΟΣ (842-867) ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Α΄, ο ΜΑΚΕΔΩΝ (867-886) ΛΕΩΝ ΣΤ΄, ο ΣΟΦΟΣ (886-912) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ζ΄, ο ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ (912-959) ΡΩΜΑΝΟΣ Α΄ , ο ΛΕΚΑΠΗΝΟΣ (920-944) ΡΩΜΑΝΟΣ Β΄ (959-963) ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Β΄ ΦΩΚΑΣ (963-969) ΙΩΑΝΝΗΣ Α΄, ο ΤΣΙΜΙΣΚΗΣ (969-976) ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β΄, ο ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ (976-1025) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Η΄ (1025-1028) ΡΩΜΑΝΟΣ Γ΄ ΑΡΓΥΡΟΣ ή ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (1028-1034) ΜΙΧΑΗΛ Δ΄ (1034-1041) ΜΙΧΑΗΛ Ε΄ (1041-1042) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Θ΄, ο ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ (1042-1054) ΜΙΧΑΗΛ ΣΤ΄ (1056-1057) Ο ΙΣΑΑΚΙΟΣ Α΄ ΚΟΜΝΗΝΟΣ (1057-1059) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ι΄ ΔΟΥΚΑΣ (1059-1067) ΡΩΜΑΝΟΣ Δ΄ ΔΙΟΓΕΝΗΣ (1067-1071) ΜΙΧΑΗΛ Ζ΄ ΔΟΥΚΑΣ, ο ΠΑΡΑΠΙΝΑΚΙΟΣ (1071-1078) ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Γ΄ ΒΟΤΑΝΕΙΑΤΗΣ (1078-1081) ΑΛΕΞΙΟΣ Α΄ ΚΟΜΝΗΝΟΣ (1081-1118) ΙΩΑΝΝΗΣ Β΄ ΚΟΜΝΗΝΟΣ (1118-1143) ΜΑΝΟΥΗΛ Α΄ ΚΟΜΝΗΝΟΣ (1143-1180) ΑΛΕΞΙΟΣ Β΄ ΚΟΜΝΗΝΟΣ (1180-1183) ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ Α΄ ΚΟΜΝΗΝΟΣ (1183-1185) ΙΣΑΑΚΙΟΣ Β΄ ΑΓΓΕΛΟΣ (1185-1195 και 1203-1204) ΑΛΕΞΙΟΣ Γ΄ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ (1195-1203) ΑΛΕΞΙΟΣ Δ΄ ΑΓΓΕΛΟΣ (1203) ΑΛΕΞΙΟΣ Ε΄ ΔΟΥΚΑΣ, ο ΜΟΥΡΤΖΟΥΦΛΟΣ (1204) ΘΕΟΔΩΡΟΣ Α΄ ΛΑΣΚΑΡΙΣ (1204-1222) ΙΩΑΝΝΗΣ Γ΄ ΔΟΥΚΑΣ (1222-1254) ΘΕΟΔΩΡΟΣ Β΄ ΛΑΣΚΑΡΙΣ (1254-1258) ΙΩΑΝΝΗΣ Δ΄ ΛΑΣΚΑΡΙΣ (1258-1259) ΜΙΧΑΗΛ Η΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1259-1282) ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ Β΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1282-1328) ΜΙΧΑΗΛ Θ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1295-1320) ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ Γ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1328-1341) ΙΩΑΝΝΗΣ Ε΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1341-1376 και 1379-1391) ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤ΄ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΣ (1341-1355) ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ Δ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1376-1379) ΜΑΝΟΥΗΛ Β΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1379-1425) ΙΩΑΝΝΗΣ Ζ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1425-1448) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΑ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1148-1453)
Κοίτα, λοιπόν, να δεις τι σκαρώνει η περιέργεια! Κάτι μου κίνησε το διαφέρον σ’ ένα βιβλίο κι είπα να το ψάξω λίγο. Αλλά, για να βρω αυτό που ζητού- σα, έπρεπε να κοιτάξω σ’ ένα άλλο κείμενο κι απ’ αυτό σ’ ένα άλλο, μέχρι που βρέθηκα, χωρίς να το καταλάβω, χωμένος και χαμένος στην απέραντη Βυ- ζαντινή αυτοκρατορία, για την οποία χιλιάδες βιβλία έχουν γραφτεί. Και διάβασα και γνώρισα και θαύμα- σα κι έφριξα! Διότι εγώ άλλα είχα μάθει στο σχολείο για την αυτοκρατορία «μας» και τους αυτοκράτορες και τις αυτοκράτειρές της κι άλλα διάβαζα τώρα.
Τόσα χρόνια μου έλεγαν για «μεγάλους» και «αγίους», για τεράστιες προσωπικότητες και, ξαφνι- κά, διαπίστωνα πως οι περισσότεροι απ’ αυτούς όχι μόνο τέτοιοι δεν ήταν αλλά, τουναντίον, εκτός από στυγνοί φασίστες ήταν από απατεώνες μέχρι και δολοφόνοι, καλύπτοντας σχεδόν όλο το φάσμα του ποινικού κώδικα που, από ηθική ή νομική άποψη, σε στέλνει ασφαλώς στην κόλαση ή την ηλεκτρι- κή καρέκλα. Κλίκες, φατρίες, δολοφονίες, μοιχείες, απατεωνιές, κλοπές, αιμομιξίες, παιδεραστίες χαρα- κτήριζαν τις πράξεις και τις ενέργειες των περισσο- τέρων απ’ αυτούς, που οι διάφορες πολιτικές και θρησκευτικές σκοπιμότητες ανέβαζαν – και δυστυ- χώς εξακολουθούν κάποιοι να ανεβάζουν – σε με- γαλόπρεπα βάθρα. Δηλαδή, για να καταλάβετε το μέγεθος της αχρειότητας που υπήρχε, αν αφαιρέ- σουμε τις δολοφονίες, γινόταν ό,τι ακριβώς γίνεται και στη σημερινή κοινωνία μας!
Απ’ τους περισσότερο από ογδόντα πέντε αυτο- κράτορες που βασίλευσαν πραγματικά, αρχής γενο- μένης απ’ τον Μέγα Κωνσταντίνο – εξαιρουμένων των νηπίων κι αυτών που για διαφόρους λόγους δεν τους δόθηκε ο απαιτούμενος χρόνος για να δι- οικήσουν το κράτος – οι δεκαπέντε ήταν στυγνοί δο- λοφόνοι, πάνω από τριάντα πήραν την εξουσία με πραξικόπημα, οι περισσότεροι ήταν ανίκανοι, άλλοι απλοί απατεώνες, σκοπός η κατάληψη και διαχείρι- ση της εξουσίας. Οι περισσότερες βασίλισσες έλυναν κι έδεναν – ακόμα και τους συζύγους τους – μερικές, επίσης, δολοφόνοι, άλλες πρώην πόρνες, άλλες εξα- κολουθητικά πόρνες.
Ο Άγγελος Ρηγόπουλος γεννήθηκε το 1939. Κατάγεται από το Ζυγοβίστι της Γορτυνίας. Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στο Παράλιο Άστρος, το Ναύπλιο και το Άργος. Τελείωσε το γυμνάσιο Μελιγαλά και σπούδασε σε δύο σχολές του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Πήρε υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών για μεταπτυχιακές σπουδές, ειδικεύτηκε στη Γναθοπροσωπική Χειρουργική, έλαβε τον τίτλο του διδάκτορος του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία και θήτευσε στη Γναθοπροσωπική Χειρουργική του Πανεπιστημίου Αθηνών για μία δεκαετία.
Υπήρξε τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής και της Στοματολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Από τα γυμνασιακά του χρόνια άρχισε να γράφει και να συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά κι εφημερίδες. Το 1968 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα.
Είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών.
Εκτός από τις αυτοεκδόσεις, βιβλία του εκδώσανε οι Οίκοι «Γκοβόστης», «Αφοί Ντουντούμη» και «Νέα Σύνορα-Λιβάνης».
Σήμερα όλα τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Λεξίτυπον».
Διακρίσεις: 2ο βραβείο διηγήματος από την Εταιρεία Ελλήνων Ιατρών Λογοτεχνών, Τιμητικό δίπλωμα από την Αδελφότητα των Μελιγαλαίων, Χρυσό Μετάλλιο Πνευματικής Αξίας Α΄ Τάξεως από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έργα του συγγραφέα που κυκλοφορούν απ’ τις εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ:
– Κάπως Έτσι… (μυθιστόρημα)
– Ξαφνικά τον είπανε τρελό (μυθιστόρημα)
– Κραυγές (διηγήματα)
– Ο δειλός (μυθιστόρημα)
– Η μεταξένια ευαισθησία της αξιοπρέπειας
(μυθιστόρημα)
– Οι γυναίκες λένε πάντα ψέματα (μυθιστόρημα)
– Έρως ερήμην (μυθιστόρημα)
– Ο παράδεισος είναι απέναντι (διηγήματα)
– Ροζ ιστορίες σε πορφυρό κοιτώνα (ιστορικό)
– Η αποσύνθεση των ειδώλων (αυτοβιογραφικό)
– Οι Συστημάνθρωποι (διηγήματα)
– Η Χαμένη αθωότητα μιας πόρνης (ιστορικό - πολιτικό)
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
