Η ελιά σταματά, γιατί το φως μέσα στο γραφείο ανάβει και μπαίνουν ο Παρανόι, και τα τρία παιδιά του. Οι πρίγκιπες Τόξι, Χήμι και Μηχάνι. Τα μαλλιά όλων είναι χτενισμένα σαν όρθια καρφιά και μοιάζουν όλοι σαν κακοχτενισμένοι αχινοί. Ο βασιλιάς Παρανόι φοράει ένα κράνος, το οποίο έχει διάφορα κουμπάκια, διακόπτες, φωτάκια, καλώδια και τρεις κεραίες στην κορυφή του. Οι κεραίες αυτές πετούν μικρές αστραπές όταν θυμώνει ο βασιλιάς και τότε κάνουν ένα παράξενο θόρυβο: τζζζζ, τζζζζ, τζζζζ…
Ο Μηχάνι πατάει ένα κουμπί κι ανοίγει η μπαλκονόπορτα, ενώ οι υπόλοιποι παίρνουν θέση στο στενόμακρο τραπέζι που βρίσκεται στο μεγάλο γραφείο. Η Ελπίδα παρακολουθεί με προσοχή, κρυμμένη πίσω από τη γλάστρα. Βλέπει για πρώτη φορά στη ζωή της τους Κόουζ.
ΤΟΞΙ (μιλά ψευδά και έχει διάφορα τικ): Πατέρα, κάτι πρέπει να γίνει. Οι ουρανότρυπες δεν είναι αρκετές. Οι ουρανότρυπες δεν είναι αρκετές.
ΠΑΡΑΝΟΪ: Ααα, ξέρεις πολύ καλά, Τόξι, ότι μόνο τα Οξ μπορούν να κάνουν τρύπες στον ουρανό. Και τα Οξ είναι μόνο δύο.
ΤΟΞΙ: Ναι, αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, τότε πολλά από τα μηχανήματά μας δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν.
ΧΗΜΙ: Ναι, πατέρα. Τρία από τα εργοστάσιά μου δεν είχανε φωτιά για να δουλέψουν και σταμάτησαν. Χρειαζόμαστε τη φωτιά του ήλιου να περνά ανεπηρέαστη μέσα από τις τρύπες των Οξ, για να δουλέψουν τα μηχανήματά μας. Και οι τρύπες πλέον δεν φτάνουν. Αύριο θα λειτουργήσω ένα νέο εργοστάσιο. Με τι φωτιά θα λειτουργήσει;
ΠΑΡΑΝΟΪ: Έχουμε όμως μόνο δύο Οξ και δεν μπορούμε να φτιάξουμε άλλα.
ΤΟΞΙ: Να τους δώσουμε καλύτερα τρυπάνια για να ανοίγουν μεγαλύτερες τρύπες και με μεγαλύτερη ταχύτητα.
ΠΑΡΑΝΟΪ: Αχά! Μπράβο! (προς τον Μηχάνι) Μηχάνι, παιδί μου, μπορείς να φτιάξεις γρηγορότερα και μεγαλύτερα τρυπάνια για να ανοίγουν τα Οξ τρύπες στον ουρανό και να περνά ανεμπόδιστα η φωτιά του ήλιου;
ΜΗΧΑΝΙ: Να προσπαθήσω, πατέρα, αλλά είναι δύσκολο. Τα μεγαλύτερα τρυπάνια θα είναι πιο βαριά και δεν θα μπορούν να τα μεταφέρουν τα Οξ. Γιατί τα Οξ μπορούν να πετάξουν μέχρι τον ουρανό, αλλά δεν είναι καθόλου δυνατά. Θα προσπαθήσω να βρω μια λύση.
ΤΟΞΙ: Πότε θα αναφέρεις προόδους;
ΜΗΧΑΝΙ: Σε λίγες μέρες. Αλλά, πατέρα, ξέρεις ότι οι φωτιές του ήλιου που περνούν από τις ουρανότρυπες καίνε τα χωράφια του βασιλείου της φύσης;
ΠΑΡΑΝΟΪ: Το έμαθα, Μηχάνι. Πρόβλημά τους.
ΜΗΧΑΝΙ: Και πρόβλημά μας, πατέρα. Γιατί από αυτούς παίρνουμε και τη δική μας τροφή.
ΠΑΡΑΝΟΪ: Το πρόβλημα αυτό το έλυσε ο αδερφός σου, ο...ο...ο... (κολλάει) Χήμι.
Ο Χήμι κορδώνεται σαν διάνος.