ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο παραγωγικός συγγραφέας Πότης Κατράκης συνέθεσε σε 15σύλλαβους στίχους το νέο του έργο με τίτλο Ρεβέκκα, μέρος ή το όλον του οποίου δύναται και να μελοποιηθεί.

Είχε προηγηθεί ομώνυμο μυθιστόρημα, βραβευμένο στον Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός. Το ποίημα αναφέρεται στην αιώνια πάλη του καλού και του κακού και ειδικότερα στην προσπάθεια της πρωταγωνίστριας Ρεβέκκας να συντελέσει στην πάταξη της διαφθοράς του δημόσιου βίου της χώρας μας˙ ενός δημοσίου βίου που από τη μεταπολίτευση και μετά σημαδεύθηκε από υπερδανεισμό, μνημόνια, υποθήκευση του πλούτου της χώρας, εισροές μεταναστών, δίκες πολιτικών προσώπων κ.ά. Η ηρωίδα, επαναστάτρια που θέλει να αλλάξει τον κόσμο και να πολεμήσει τη διαφθορά, προσκρούει σε οργανωμένα συμφέροντα και σε πλήθος από εμπόδια. Συχνά απογοητεύεται, αλλά υπερισχύει το αγωνιστικό πείσμα της.

Το έργο συγκινεί τον μέσο αναγνώστη, γιατί προσεγγίζει κοινά σε όλους προβλήματα. Αυτή είναι η αξιοθαύμαστη τέχνη του δημιουργού.

Ευχόμαστε στον συγγραφέα υγεία και δύναμη, ώστε επί μακρά έτη να συνεχίζει αμείωτη την προσφορά του στη λογοτεχνία και στην κοινωνία.

 

Διονύσιος Χ. Καλαμάκης

αν. καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής
Πανεπιστημίου Αθηνών

Ήταν το πρώτο ραντεβού στου δρόμου τη γωνία                                                   1

ώρες που είχαν και οι δυο μεγάλη αγωνία

φοιτήτρια Ιατρικής ήτανε η Ρεβέκκα

και άξιζε σε ομορφιά όσο αξίζουν δέκα

Δημήτρη τόνε λέγανε με ομορφιά μεγάλη

που μόλις τον αντίκριζε την έπιανε η ζάλη

το νεαρό που γνώρισε μια μέρα σ’ ένα πάρτι

και από τότε ήτανε ενθουσιασμό γεμάτη.

Δυο τριαντάφυλλα λευκά στο χέρι της κρατούσε

και σαν θεά της ομορφιάς στο δρόμο περπατούσε                                               10

φορούσε κίτρινο ταγιέρ έμοιαζε με νεράιδα

και μόλις την αντίκριζες ένιωθες μια ζαλάδα.

Την έβλεπε να προχωρά και να τόνε θαμπώνει

και τη φτωχή του την καρδιά με βέλη να καρφώνει

το ένα τριαντάφυλλο για δώρο του προσφέρει

με της ψυχής της τον παλμό και της καρδιάς το χέρι

το δρόμο για τον Υμηττό πήραν κι ανηφορίζουν

και ποιο το αποτέλεσμα ακόμη δε γνωρίζουν.

                              -

Ανήκε στη μαρξιστική του τόπου νεολαία

κι απ’ όλους τους συντρόφους της ήτανε πιο γενναία.                                          20

Πρωτοστατούσε σ’ αλλαγές και σε μεταρρυθμίσεις

νέες στου τόπου τα στραβά να γίνουνε ρυθμίσεις.

Στην κορυφή ανέβηκαν του Υμηττού και τώρα

τις δυο καρδιές τους γέμισε του έρωτα η μπόρα

και άρχισαν να κολυμπούν και να απολαμβάνουν

στου έρωτα τις κορυφές με τα φιλιά να φτάνουν.

Τους δρόσιζε ο άνεμος τους θάμπωνε η θέα

και η Ρεβέκκα άρχισε να λέει του τα νέα

που ’χε σωρεύσει στο μυαλό από τις συζητήσεις

που γίνοντο μέσ’ στη Σχολή για τις μεταρρυθμίσεις                                              30

ότι το άσυλο παντού τώρα να επιβάλουν

νέους κανόνες και θεσμούς όλοι μαζί να βάλουν

όσα η Χούντα γκρέμισε πάλι να ξαναχτίσουν

στης βίας την καταστροφή ποτέ να μη γυρίσουν

όλοι να λεν τη γνώμη τους για την πολιτική τους

σ’ όλα τα πέρατα της γης ν’ ακούγετ’ η φωνή τους

εκείνα που ο φασισμός απαγορεύσει είχε

σε συζητήσεις λεύτερες ποτέ του δεν μετείχε

να έχει το ελεύθερο όλα να τα εκθέσει

και ν’ ανεβάζει πιο ψηλά του κόμματος τη θέση                                                    40

ο μαρξισμός ήρθε καιρός κυβέρνηση να γίνει

κανένα δόγμα χουντικό όρθιο να μη μείνει

κυρώσεις οι καθηγητές να μην μπορούν να βάλουν

να πάψουνε τους φοιτητές πλέον να αποβάλουν.

Αστυνομία σε σχολές να μην μπορεί να μπαίνει

να συλλαμβάνει άτακτους και φοιτητές να δέρνει.

Άλλα πανεπιστήμια σε χέρια ιδιώτη

ποτέ να μην περάσουνε καθόσον και διότι

φιρμάνια και διατάγματα άλλα θα εφαρμόζουν

που στο δικό μας κίνημα καθόλου δεν αρμόζουν                                                  50

θα έχουνε καθηγητές με αυστηρούς κανόνες

και στην παιδεία θα ’χουμε θύελλες και τυφώνες

θα είναι για τους πλούσιους και όσους έχουν χρήμα

και για το άσυλο ποτέ δεν θα υπάρχει βήμα.

Ήδη ετοιμαζόμαστε διαδήλωση να γίνει

και τίποτα απ’ το παλιό όρθιο να μη μείνει

σε θέλω από το πρωί να ’σαι και συ κοντά μου

σαν άνδρας να συμπορευτείς με τα οράματά μου.

                              

 

     Ο Πότης Κατράκης γεννήθηκε το 1930 στη Δαιμονιά Λακωνίας. Οι προπάτορές του είχαν εγκατασταθεί στη Δαιμονιά, προερχόμενοι από τον Καραβά των Κυθήρων.      Σπούδασε νομικά και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στον Πειραιά. Παράλληλα όμως με το επάγγελμά του ασχο­λήθηκε από το 1966 και με τη λογοτεχνία, όταν εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Ο Επίορκος». Σήμερα είναι επίτιμος Διδάκτωρ Λογοτεχνίας, επίτιμος Αντιπρό­εδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς, μέλος της υπό την αιγίδα της UNESCO «World Academy of Arts and Culture» και «World Congress of Poets» της «Academy Ferdinandea» Ιταλίας, της International Writers and Artists Association (I.W.A.), της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών, της Α.Ε.Π.Ι., και άλλων Ενώσεων.

     Έχει διατελέσει Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιώς, Προϊστάμενος της Νομικής Υπηρεσίας του Δήμου Πειραιώς, Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς, πρόεδρος του Θεατρικού Εργαστηρίου Πειραιώς και πρόεδρος σε διάφορα άλλα σωματεία.
     Έχει εκδώσει μέχρι τώρα περίπου 300 λογοτεχνικά βιβλία, από τα οποία 10 μυθιστορήματα, 1 νουβέλα, 9 συλλογές διηγημάτων, 20 θεατρικά έργα, 6 δοκί­μια, 1 ταξιδιωτικό και 219 ποιη­ικές συλλογές, με πάνω από 19.000 ποιήματα και στις τρεις βασικές μορφές ποίησης (παραδοσιακή, μοντέρνα και μεταμοντέρνα). Από αυτά τα 8.000 είναι σε στίχους για τραγούδια, εκ των οποίων τα 100 έχουν μελοποιηθεί σε τραγούδια και κυκλοφορούν στην αγορά σε CD με τους τίτλους «Οι μάγκες τελειώσανε», «Σχέδιο Συνάντησης», «Θαλασσινές αγάπες», «Νησιώτικα μεράκια», «Τραγούδια για την αγάπη», «Λαϊκοδημοτικά τσιφτετέλια», «Τα μάτια που αγάπησα» κλπ.
     Πολλά από τα ποιήματά του έχουν μεταφρασθεί σε ξένες γλώσσες όπως στην Αγγλική, Γαλλική, Ιταλική, Ρωσική, Ισπανική, Κινεζική, Μογγολική, Αλβανική, Βουλγαρική κλπ.
     Έχει τιμηθεί με τρία αριστεία γραμμάτων και 54 βραβεία τόσο σε εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς όσο και από διάφορους πολιτιστικούς φορείς.