Η οικογένεια συνέχιζε τη ζωή της στο κέντρο της Αθήνας. Ωστόσο, κανείς δεν γνώριζε από ποιο μέρος κρατούσαν. Κάποιες γιαγιάδες που είχαν έρθει κι αυτές μικρά κοριτσάκια δεν θυμούνταν πολλά πράγματα. Είχα ακούσει για δύο νησιά, ακόμη και για την Πελοπόννησο. Και, ενώ τα χρόνια κυλούσαν, δεν ασχολήθηκε κανείς για τις ρίζες του, γεγονός που με έκανε κάποτε να θυμώσω. Αποφάσισα να το πάρω πάνω μου. Άρχισα να ρωτώ και να καταγράφω.
Ψάχνοντας βρήκα αξιόλογα πρόσωπα μέσα στην οικογένεια, αλλά και δίπλα σε αυτήν λόγω συγγενείας ή διάφορων γάμων. Πάντα όμως διέκρινα μια διάχυτη μυστικοπάθεια. Τα βήματά μου πήγαιναν αργά, ώστε να μου δοθεί η ευκαιρία να ξεκαθαρίσω κάποια θολά σημεία, τότε που…
ISBN:
978-960-597-221-9
Έτος έκδοσης:
Αθήνα 2019
Διαστάσεις:
14 x 20.5
Σελίδες:
186
[…] «Σκέφτοµαι πώς µπορούσες να παίζεις µε τα συναισθήµατα. Πώς µπορούσες να θέλεις κάτι και συγχρόνως να το αρνείσαι ή, αν δεν το θέλεις, γιατί να επιµένεις µε περίεργα µηνύµατα που έγραφες στον ουρανό κάθε που η πανσέληνος έκλαιγε µε λυγµούς. Κάπου σ’ έχανα πίσω από ψηλούς πύργους µε περίεργα κωδωνοστάσια.
Μέσα σε απρόσιτα κάστρα µε υπόγειες προσβάσεις, µε νερά και γεφυράκια που ένωναν γειτονιές, ακόµη και σπίτια µε υποστατικά. Συνεχώς κρυβόσουνα. Κι εγώ επέµενα µε τα χέρια µου σε στάση ικεσίας, προσευχόµουν στον εκάστοτε πολιούχο της πόλης να σε φανερώσει. Έταζα λιτανείες, τάµατα, προσφορές.
Όµως κανείς δεν άκουγε τη φωνή µου. Ούτε κι εγώ την αναγνώριζα. Αίµατα τρέχανε από τα πόδια µου. Τα λεπτά σανδάλια που φορούσα είχανε σκιστεί. Η µακριά φούστα σκισµένη κι αυτή είχε γεµίσει λάσπες. Ήθελα να τα βγάλω όλα και να τα πετάξω από πάνω µου. Ίσως έτσι να σε προκαλούσα κι αποφάσιζες να φανερωθείς.
Ωστόσο, γνώριζα το πείσµα σου. Δεν θα το έκανες ακόµα κι αν κινδύνευα, είµαι σίγουρη ότι θα µε άφηνες να αιµορραγώ, να πονάω, αλλά δεν θα µε βοηθούσες. Πάντα κάτι φοβόσουνα σε µένα. Μπορεί την αδυναµία σου να κρατηθείς µακριά µου, αν αποφάσιζες να κάνεις το βήµα. Μπορεί και να µην ήθελες στην πραγµατικότητα. Ποιος θα µας εύρισκε στους ατέλειωτους παράλληλους της απουσίας µας, χωρίς όνοµα και χωρίς στίγµα. Κανείς δεν µπορούσε να µας βρει, ούτε κι εµείς οι ίδιοι δεν διαθέταµε έναν χάρτη της πόλης.
Το ταξίδι ατέρµονο και το παιχνίδι πονούσε. Δεν έβλεπες ούτε τις µικρές νεράιδες που ερωτοτροπούσαν µε τους σάτυρους!» […]
Η Φαίδρα Ζαμπαθά-Παγουλάτου γεννήθηκε στην Αθήνα, κόρη του λογοτέχνη Κούλη Ζαμπαθά.
Σπούδασε Γαλλική και Ιταλική λογοτεχνία. Ξεκίνησε στα Γράμματα τη δεκαετία του '60.
Το πρώτο της ποιητικό βιβλίο κυκλοφόρησε στα 1962, με τίτλο «Σταγόνες από φως». Από τότε ακολούθησαν τρία δοκίμια, δυο πεζά, και δεκαοκτώ ποιητικές συλλογές καθώς και μεταφράσεις, όπως των: «Ντιντερό, Χομπσμπάουντ, Ζάλλερ, Λεοπάρντι. Επίσης Γάλλων ποιητών.
Η θεματική της κινείται μέσα στο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο ενάντια στον πόλεμο, τη βία, την αδικία, και υπογραμμίζονται η αγάπη και ο έρωτας. Η συγγραφέας πιστεύει ότι το ερωτικό στοιχείο είναι πηγή δημιουργίας στο κέντρο της ζωής, αλλά και του θανάτου. Είναι λυρική, ευαίσθητη, μ' ένα λόγο άμεσο και αφαιρετικό. Συνεργάστηκε για χρόνια με τον Ημερήσιο και Περιοδικό Τύπο.
Το 1964 γίνεται μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της οποίας εκλέγεται Γενική Γραμματέας ανελλιπώς μετά την μεταπολίτευση ώς το 1982 όπου αποσύρεται.
Αγωνίστηκε στον συνδικαλιστικό τομέα για τα αιτήματα του κλάδου των Λογοτεχνών. Παράλληλα, μέσα από φιλειρηνικές οργανώσεις μη κυβερνητικές, συμμετείχε ενεργά στα κοινά.
Την ίδια εποχή γίνεται μέλος του Δ.Σ. της Στέγης Καλών Τεχνών και Γραμμάτων του ΥΠΠΟ.
Έδωσε πολλές διαλέξεις για την Ειρήνη και ενάντια στα πυρηνικά, στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Πήρε μέρος σε Λογοτεχνικά Συνέδρια όπως στο Βερολίνο και τη Φλωρεντία. Έδωσε διαλέξεις σε όλη την Ελλάδα σε Δήμους και Σχολεία για τη Λογοτεχνία και το Βιβλίο και παρουσίασε τα έργα πολλών Λογοτεχνών, όπως π.χ. στο Υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας για τον Νίκο Καββαδία, στο Συμβούλιο Επικρατείας για τον Μίχο Κάρη, υπάλληλο του Συμβουλίου, για τον Γιάννη Ρίτσο στους Δήμους Ρόδου, Κορινθίας, Σάμου, Αγ. Αναργύρων, Νικαίας, Καισαριανής.
Το 1984 τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Πόλης από τον Δήμο Αθηναίων για τη συμμετοχή της και το έργο της στον εορτασμό για τα 150 χρόνια της Αθήνας επί Δημαρχίας Δ. Μπέη.
Επίσης, της απονεμήθηκε τιμητική πλακέτα από το 7° Συμπόσιο της Αθήνας για την «Ποίηση και Δοκίμιο» το 2003. Το 2009, για το σύνολο του έργου της και τη συνδικαλιστική της δράση ως Γεν. Γραμ. της Ε.Ε.Λ. επί 10 χρόνια, της απονεμήθηκε τιμητική πλακέτα από το Δ.Σ. της Ε.Ε.Λ.
Έχει ανθολογηθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό και τα ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Μεξικάνικα και Ρώσικα.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€