Με αυθορμητισμό, πρακτικά και ερασιτεχνικά έγραφα κατά καιρούς διάφορα ποιητικά σοφίσματα ερωτικά και άλλα, τα οποία αποτελούν το Β΄ μέρος, και τη συνέχεια του Α΄ μέρους των ποιητικών σοφισμάτων τα οποία έχουν ήδη εκδοθεί.

Τα διάφορα ολιγόλογα ποιητικά σοφίσματα ερωτικά και άλλα κοινωνικο-φυσιο-λογικού περιεχομένου είναι αφιερωμένα στους ανθρώπους που εμφορούνται από λεπτά και τρυφερά συναισθήματα.

Προβάλλουν τις σκέψεις, τα όνειρα και τις επιδιώξεις τους μέσα από τα ψυχικά χαρίσματα με τα οποία είναι προικισμένοι.

Ανοίγουν τα μάτια της σκέψης τους, και την αγάπη της καρδιάς τους, και ελπίζουν να κατακτήσουν την πρόοδο και τη δημιουργία, και πιστεύουν ότι αυτές, θα τους προσφέρουν την απόλαυση, τη χαρά και την ευτυχία, που τόσο πολύ ποθούν.

Οι γυναίκες στην εποχή μας, απαιτούνε νάχουν πολλά δικαιώματα, και για υποχρεώσεις να μην τις ενοχλείς, γιατί λένε ότι τις θίγεις και τις υποτιμείς.

Ηχήστε σάλπιγγες, ηχηρό εωθινό παιάνα, το πνεύμα των Ελλήνων να σηκωθεί ψηλά με οξύνοια, για να μπορούν να φτιάξουν καλά έργα με Σοφία. 

Ο άνθρωπος οφείλει, για να μη γίνει καταγέλαστος, να μετριάσει την αγάπη του και το μίσος του, διότι θα ’ρθει καιρός που θα μισήσει αυτό που αγαπούσε, και θα αγαπήσει αυτό που μισούσε.  

Γελάει, και αγάπη παντού σκορπάει, μιλάει γλυκά και το γλυκύτερο ήχο απλώνει στων ανθρώπων τ’ αυτιά, τραγουδάει και με τη χαρά και τον ενθουσιασμό στολίζει των ανθρώπων τη ψυχή και το μυαλό.

     Ο Πολίτης Παναγιώτης του Δημητρίου γεννήθηκε το 1929 στο Ραυτόπουλο Μεσσηνίας. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ραυτόπουλο και στο Γυμνάσιο της Κυπαρισσίας, κατετάγη στις αρχές Απριλίου 1951 στο Σώμα της Χωρ/κής. Εφοίτησε πρώτα στη Σχολή οπλίτων Χωρ/κής στη Ρόδο και κατόπιν εισιτηρίων εξετάσεων εισήχθη στο Β΄ Τμήμα της Σχολής Υπενωμοταρχών και απεφοίτησε αυτής ευδοκίμως στα τέλη του Ιουνίου 1952 και ονομάστηκε Υπενωμοτάρχης.

     Μετά υπηρέτησε ως Διοικητής (Αστυνόμος) α) στο Σταθμό Χωρ/κής Χώρας Γορτυνίας Αρκαδίας και β) στο Σταθμό Χωρ/κής Καλαμπακίου Δράμας. Κατόπιν υπηρέτησε διαδοχικά στα Επιτελεία των Διοικήσεων Χωρ/κής Δράμας και Κηφισίας. Από τα τέλη Σεπτεμβρίου 1958 υπηρέτησε στο Κέντρο Αλλοδαπών Στερεάς Ελλάδας στο Π. Ψυχικό Αττικής. Προήχθη εις τον βαθμό του Ενωμοτάρχου κατόπιν προαγωγικών εξετάσεων στα τέλη του Οκτωβρίου 1958.     

     Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας απελύθη από το Σώμα της Χωρ/κής στα τέλη Απριλίου 1968, για καθαρά πολιτικούς και μόνο λόγους.