Αντί Προλόγου    

     Πρακτικά και ερασιτεχνικά έγραψα κατά καιρούς τα εξής:
     Στο Α΄ Μέρος, διάφορα ερωτικά και λοιπά αλλά ολιγόλογα ποιητικά σοφίσματα κοινωνικο-φιλολογικού περιεχομένου, αφιερωμένα στους ανθρώπους που εμφορούνται από λεπτά και τρυφερά συναισθήματα και προβάλλουν τις σχέσεις, τις επιδιώξεις και τις ελπίδες τους, μέσα από τις πτυχές των ψυχικών και πνευματικών τους χαρισμάτων, με τα οποία είναι προικισμένοι. Ανοίγουν διάπλατα τα μάτια, τις σκέψεις τους και την αγάπη της καρδιάς τους και προσδοκούν να ιδούν την αλήθεια και τις δυσκολίες της ζωής. Ενδιαφέρονται να κατακτήσουν τη δημιουργία και την πρόοδο και πιστεύουν ότι αυτές θα τους προσφέρουν την απόλαυση, τη χαρά και την ευτυχία που ποθούν, και
     Στο Β΄ Μέρος, τη συλλογή από διάφορα απολαυστικά αινίγματα, τα οποία οξύνουν και ερεθίζουν το νου του ανθρώπου.

     Ο Πολίτης Παναγιώτης του Δημητρίου γεννήθηκε το 1929 στο Ραυτόπουλο Μεσσηνίας. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ραυτόπουλο και στο Γυμνάσιο της Κυπαρισσίας, κατετάγη στις αρχές Απριλίου 1951 στο Σώμα της Χωρ/κής. Εφοίτησε πρώτα στη Σχολή οπλίτων Χωρ/κής στη Ρόδο και κατόπιν εισιτηρίων εξετάσεων εισήχθη στο Β΄ Τμήμα της Σχολής Υπενωμοταρχών και απεφοίτησε αυτής ευδοκίμως στα τέλη του Ιουνίου 1952 και ονομάστηκε Υπενωμοτάρχης.

     Μετά υπηρέτησε ως Διοικητής (Αστυνόμος) α) στο Σταθμό Χωρ/κής Χώρας Γορτυνίας Αρκαδίας και β) στο Σταθμό Χωρ/κής Καλαμπακίου Δράμας. Κατόπιν υπηρέτησε διαδοχικά στα Επιτελεία των Διοικήσεων Χωρ/κής Δράμας και Κηφισίας. Από τα τέλη Σεπτεμβρίου 1958 υπηρέτησε στο Κέντρο Αλλοδαπών Στερεάς Ελλάδας στο Π. Ψυχικό Αττικής. Προήχθη εις τον βαθμό του Ενωμοτάρχου κατόπιν προαγωγικών εξετάσεων στα τέλη του Οκτωβρίου 1958.     

     Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας απελύθη από το Σώμα της Χωρ/κής στα τέλη Απριλίου 1968, για καθαρά πολιτικούς και μόνο λόγους.