Όταν ο παππούς έφυγε διωγμένος από την πατρίδα του, δεν μπόρεσε να πάρει τίποτα μαζί του εκτός από μερικά παραμύθια που του τα έμαθε ο δικός του παππούς. Αυτά τα παραμύθια που τ’ αγάπησε πολύ, τα φύλαξε μέσα του, γκόλφι ακριβό και τα ’φερε στην καινούργια του πατρίδα. Ήταν η προίκα του. Ήταν ό,τι πιο αγαπημένο μπορούσε να έχει. Γιατί μέσα σ’ αυτά, ιστορούνταν η ίδια η ζωή με τις χαρές, τις λύπες, τα βάσανα και τις ελπίδες της.

Μικρά ή μεγάλα τα παραμύθια του παππού, είχαν μεγάλη απήχηση. Έτσι ο παππούς απόχτησε μεγάλη φήμη και έγινε περιζήτητος στις βεγγέρες και σε κάθε λογής βραδινές συγκεντρώσεις, με ακροατές μικρούς και μεγάλους, περισσότερο μεγάλους.

Εμπλουτισμένα με τις δικές του περιπέτειες και με δάνεια από την ιστορία, τη μυθολογία και την καθημερινότητα, αγαπήθηκαν πολύ, γιατί μέσα σ’ αυτά ο ακροατής ζούσε τη δική του ζωή.

Τα περισσότερα απ’ αυτά ήταν μεγάλα και κρατούσαν ίσαμε το ξημέρωμα. Πολλές φορές συνεχίζονταν και τ’ άλλο βράδυ. Ήταν τόσο συναρπαστικά που το ενδιαφέρον των ακροατών για τη συνέχεια παρέμενε αμείωτο.

Ήταν την όμορφη εκείνη εποχή που η αθωότητα των ανθρώπων, δεν είχε αλωθεί από τη βαρβαρική επιδρομή των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης.

     Ο ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ ΜΑΥΡΙΩΤΗΣ γεννήθηκε στο Αμόριο Διδυμοτείχου Έβρου. Είναι εκπαιδευτικός .
     Το 2000 εκδόθηκε από την Πανθρακική Ομοσπονδία Νότιας Ελλάδας και τις εκδόσεις Πάραλος η μελέτη του «Το θρακιώτικο δημοτικό τραγούδι στον Έβρο και τη Σαμοθράκη», όπου ανθολογεί και καταγράφει 350 αυθεντικά τραγούδια. Έκανε ακόμη εκπομπές από το ραδιόφωνο, παρουσιάζοντας θέματα σχετικά με την ιστορία, τη λαογραφία και τον πολιτισμό της Θράκης.
     Το 2003 τιμήθηκε με το Βραβείο Μάρκου Αυγέρη της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών για την ποιητική του συλλογή «Η στέρνα».
     Το 2008 τιμήθηκε με έπαινο του Μάρκου Αυγέρη, για «Τα φαινόμενα απατούν» (διηγήματα).
     Ποιήματά του περιλαμβάνονται σε διάφορες Ανθολογίες, και έχουν μεταφραστεί στα βουλγαρικά και αλβανικά.

     Από το 1990 μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί έντεκα ποιητικές συλλογές του: «Πορτρέτα μιας άλλης εποχής» (Δωδώνη, 1990), «Απόηχοι» (Ρήσος, 1992), και από τις εκδόσεις Πάραλος «Τα πρόσφορα» (1994), «Η φθορά του μύθου» (1996)«Ρόμβος» (1997), «Κορνηλία, η δέσποινα των σφαλμάτων» (1999), «Η στέρνα» (2000), «Κρύσταλλοι» (2000), «Στη μηχανή του χρόνου» (2002), «Το εκκρεμές του ήλιου» (2002), «Επίγεια» (2002), «Τα φαινόμενα απατούν» (2007) (διηγήματα), «Ορφέας», εκδόσεις Λεξίτυπον (2008) (ποιητική συλλογή), «Το δέντρο που μεγάλωνε τη νύχτα», εκδόσεις Λεξίτυπον (2008) (μυθιστόρημα), «Θύμηση κατεπείγουσα», εκδόσεις Λεξίτυπον (2010) (ποιητική συλλογή), «Αποτυπώματα», εκδόσεις Λεξίτυπον (2010) (ποιητική συλλογή), «Το βέλος του χρόνου», εκδόσεις Λεξίτυπον (2010) (ποιητική συλλογή).
     Παράλληλα ο Αυγερινός Μαυριώτης ασχολείται με τη ζωγραφική και έχει πραγματοποιήσει δέκα εκθέσεις έργων του στην Αθήνα και την περιφέρεια.
      Είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΛ) και της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων (ΕΠΟΣ).