ΠΟΙΗΜΑ
14-4-2020
Στην αρχαία Αγορά της αρχαίας Αθήνας
Δυο αρχαίοι, Εβραίος και Πέρσης,
Φιλόνικοι!
«Εσύ, δεν ντρέπεσαι να προσκυνάς
Για θεό σου ένα αυγό;» ο Πέρσης.
«Γιατί αυγό;» ο Εβραίος.
Ο Πέρσης: «Ποιος είναι ο θεός σου;»
«Ο Ων!» ο Εβραίος.
«Άρα, το λες και μόνος σου! Σε αυγό πιστεύεις!»
«Ναι, αλλά και εσύ είσαι σκύλος!»
«Πώς με είπες;»
«Σκύλο!»
«Γιατί; Τι σου ’κανα;»
«Όλοι οι σκύλοι είναι Πέρσες,
Και μάλιστα απ’ τα Γαυγάμηλα!
Γιατί μιλούν με γαβ-γαβ, γαβγαμιλούν δηλαδή!»
«Σκοτώνονται».
Τους πιάνει ο αρχαίος Έλληνας αστυνόμος.
Φέρνει και έναν μάρτυρα της σκηνής.
Μεγάλο πρόβλημα! Γιατί; – Γιατί…
«Πώς λέγεσαι;»
«Σωκράτης!»
«Ποιος άρχισε; Τι είδες;»
«Έν οίδα, ότι ουδέν είδα»…
(Κάπως έτσι, απροσάρμοστος, άρχισε να δημιουργεί εχθρούς).
«Εσύ, σε τι πιστεύεις;… Δαιμόνια;!»
Οι άλλοι αφέθησαν. Την πλήρωσε ο Αθηναίος…
