Περίληψη   

                                                        

     Ένα μυθιστόρημα-χρονικό, που ταξιδεύει τον αναγνώστη στη Μικρά Ασία των χρόνων πριν από την καταστροφή.

     Η τραγωδία του Μικρασιατικού Ελληνισμού, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας στις δίδυμες κοινότητες της Μάκρης και του Λιβισιού, όπου συμβίωναν αρμονικά Έλληνες και Τούρκοι. Η ιστορία του Δημητρίου και της Δέσποινας στα ταραγμένα χρόνια 1908-1922.

     Γνωρίζονται, δημιουργούν οικογένεια και αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μια περιοχή που από παράδεισος, σταδιακά, μετατρέπεται σε κόλαση. Σαμποτάζ, κατασκοπείες, διωγμοί, εξορίες, φυλακίσεις, ατέλειωτες πορείες θανάτου και καταναγκαστικά έργα, συνθέτουν μαζί με την ανθρωπιά, την αλληλοβοήθεια και την αγάπη, το χρονικό μιας Μικρασιατικής Οδύσσειας. 

     Τα μαύρα σύννεφα του πολέμου μαζεύονται στον ουρανό της Μάκρης και του Λιβισιού και δε θ' αργήσει να ξεσπάσει η θύελλα που θα οδηγήσει στον ξεριζωμό του 1922.

 

     «...κι αν όλα τα σάρωσε η θύελλα, μένουν οι μνήμες..., που κι αυτές όμως σβήνουν σιγά-σιγά, όπως σβήνουν και χάνονται κι αυτοί που τις έζησαν..."

     Η Ρένα Παπαντωνίου-Βελισσαρίου γεννήθηκε στη Μάκρη της Μικράς Ασίας το 1914. Με τη Μικρασιατική καταστροφή ήλθε με την οικογένειά της στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε αρχικά στην Κέα και στη συνέχεια στην Αθήνα, όπου και σπούδασε στην Εμπορική Σχολή. Το 1939 παντρεύτηκε τον Διομήδη Βελισσάριο, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και απέκτησαν δύο παιδιά.  

     Άριστη γνώστης ξένων γλωσσών, εργάστηκε μετά τον πόλεμο στο τμήμα ταινιών της Αγγλοελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Το 1946 ανέλαβε τη Γενική Γραμματεία της «Παρθενών Φιλμς», που είχε την αντιπροσωπεία της Columbia Pictures. Παράλληλα, συνεργάστηκε ως υπεύθυνη τύπου στην εταιρεία Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης, καθώς και στο τμήμα ταινιών του Υπουργείου Βιομηχανίας από το 1965-1967, οπότε και απολύθηκε από τη χούντα. Η δημοσιογραφική της δραστηριότητα ξεκίνησε το 1949. Συνεργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου με την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" και με τα περιοδικά Γυναίκα, Ρομάντζο, Ελληνίδα, Ραδιοτηλεόραση. Επίσης ως ανταποκρίτρια με τα αμερικανικά έντυπα: Variety, Motion Picture Herald και Motion Picture Almanac από το 1950 μέχρι το 1990. Υπήρξε μέλος της ΕΣΗΕΑ, της ΠΕΚΚ και της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

      Παράλληλα, υπήρξε δραστήριο μέλος μικρασιατικών οργανώσεων και συνέβαλε καθοριστικά στην προσπάθεια διάσωσης των παραδόσεων και της μνήμης της χαμένης πατρίδας. Διετέλεσε αρχισυντάκτρια των εφημερίδων των απανταχού Μακρηνών και Λιβισιανών, «Φωνή του Λιβισιού & της Μάκρης» (1958-1960) και «Το Λιβίσι» (1960-1966).

      Το 1992 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο «Hollywood, η άνοδος και η πτώση μιας αυτοκρατορίας» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Το 1995 το παιδικό μυθιστόρημά της «Μπροστά σ' έναν άγνωστο κόσμο» από τις εκδόσεις Άγκυρα βραβεύτηκε από την Ελληνική Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων. Πέθανε στις 16 Απριλίου 1999 σε ηλικία 85 ετών έχοντας βιώσει μια ακόμα τραγωδία, τον χαμό των αγαπημένων της παιδιών Δέσποινας (1996) και Ντόρη (1997).

      Το έργο της «Όσα Σάρωσε η Θύελλα – Το Χρονικό μιας Μικρασιατικής Οδύσσειας», αφιερωμένο στη μνήμη των γονιών της, γράφτηκε κατά την περίοδο 1996-1998 και αποτελεί χρονικό των δραματικών γεγονότων που έζησε η οικογένειά της αλλά και γενικότερα ο Μικρασιατικός Ελληνισμός κατά την περίοδο 1910-1922.

     Ο θάνατός της, δεν της επέτρεψε να εκδώσει το βιβλίο όπως επιθυμούσε. Τα έργο αυτό ανέλαβαν τα ανήψια της εις μνήμην της αγαπημένης τους θείας.