Θα γίνω για εσάς
ο πιο καλός ηθοποιός,
όλα καλά καμωμένα,
καμιά παρέκκλιση από τα δέοντα λόγια,
(ξέρετε, αυτά που μου δώσατε να πω).
Άλλωστε είστε ο υποβολέας,
αν κάνω κάποιο λάθος θα με διορθώσετε,
η σκηνή, γνωρίζω καλά,
είναι μόνο για τους άλλους
και εν τέλει
θα ’πρεπε να πω ευχαριστώ
για το ρόλο κομπάρσου που μου κρατήσατε,
που ασχοληθήκατε και λίγο με τα β΄ διαλογής.
Θα προσπαθήσω σκληρά, το υπόσχομαι,
για το όσκαρ, στο θέατρο παραλόγου που στήσατε
κι ας ξέρω το αποτέλεσμα.
Αν πάει κάτι στραβά, κανένα πρόβλημα:
τρέχω πίσω απ’ τη σκηνή και κρατάω τον προβολέα σταθερά
ώστε να φαίνονται ακόμα καλύτερα τα αστέρια σας.
(Ούτως ή άλλως αυτό δεν κάνουμε τόσο καιρό;).