Πρόλογος του συγγραφέα
Στις αρχές του 2015 ξεκίνησα, με μεγάλο μεράκι να γράφω αυτό το βιβλίο και, μετά από πολύ μόχθο, κατάφερα να το ολοκληρώσω τώρα, κάνοντας πραγματικότητα το όνειρο που είχα από παλιά. Να γράψω ένα βιβλίο για την ένδοξη ιστορία της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού, ο οποίος έχει κατακτήσει 45 Πρωταθλήματα, 28 Κύπελλα, 18 νταμπλ και 1 Βαλκανικό Κύπελλο. «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς». Μέσα σ’ αυτές τις τέσσερις λέξεις περικλείεται όλη η ιδιαιτερότητα και η διαφοροποίηση του Ολυμπιακού από όλες τις άλλες ελληνικές ομάδες, αλλά ίσως και από όλες τις ομάδες του κόσμου. Γιατί στην ονομασία του Ολυμπιακού έχουν συμπεριληφθεί και οι φίλαθλοι του συλλόγου! Φίλαθλοι που είναι πολύ συνδεδεμένοι με την αγαπημένη τους ομάδα, τόσο στις μεγάλες στιγμές της όσο και στις δύσκολες, έτσι ώστε ο καθένας τους να είναι η ομάδα και η ομάδα να είναι όλοι τους! Φίλαθλοι από όλη την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο, που συνδέονται και λατρεύουν τον Ολυμπιακό. Από το 1925 μέχρι σήμερα, οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού είναι μια μεγάλη οικογένεια! Η Ολυμπιακή οικογένεια!
Θρύλος Ολυμπιακός! Μια ιστορία αίγλης και μεγαλείου! 1925-2020. Πρόκειται για ένα βιβλίο-λεύκωμα που, μέσα στις 375 σελίδες του, περικλείει τη λαμπρή ιστορία της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού. Ένα βιβλίο αντάξιο της ιστορίας του!
Η περιήγηση αρχίζει από την εφετινή θριαμβευτική περίοδο 2019-2020 και πηγαίνει πίσω στον χρόνο μέχρι το μακρινό 1925 που ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός.Το βιβλίο περιλαμβάνει αναλυτικά στοιχεία και γεγονότα της κάθε αγωνιστικής περιόδου: Tους ποδοσφαιριστές της ομάδας, τα αποτελέσματα και τους σκόρερς του Ολυμπιακού στους αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ και του Γιουρόπα Λιγκ, τις συνθέσεις σε αγώνες που ο Ολυμπιακός πέτυχε νίκες επί σπουδαίων ευρωπαϊκών ομάδων, τις νίκες και τους σκόρερς του Ολυμπιακού στα ντέρμπυ στο ελληνικό Πρωτάθλημα, τις συνθέσεις και τους σκόρερς του Ολυμπιακού στους αγώνες που νίκησε τον Παναθηναϊκό στο «Καραϊσκάκη» ή σε όποιο γήπεδο χρησιμοποίησε κάποιες φορές ο Ολυμπιακός ως έδρα του, τον πρώτο σκόρερ του Ολυμπιακού στο ελληνικό Πρωτάθλημα κάθε περιόδου, τον προπονητή της ομάδας, τις σημαντικές νίκες και τους σκόρερς του Ολυμπιακού στον θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας, τους τελικούς Κυπέλλου Ελλάδας στους οποίους νίκησε ο Ολυμπιακός, τις συνθέσεις και τους σκόρερς του Ολυμπιακού.
Επίσης οι αναγνώστες αυτού του βιβλίου θα πληροφορηθούν για τους 1000 και πλέον ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα του Ολυμπιακού, θα διαβάσουν για τους πιο σπουδαίους ποδοσφαιριστές και προπονητές της ομάδας, μέσα από τα βιογραφικά που παρατίθενται γι’αυτούς, ενώ γίνεται αναφορά στην προσφορά των σημαντικότερων προέδρων του Συλλόγου, για τον Σύνδεσμο Βετεράνων Ποδοσφαιριστών Ολυμπιακού, για την Πανελλήνια Ένωση Φίλων Ολυμπιακού (Π.Ε.Φ.Ο.), για την τραγωδία της θύρας 7 κ.λπ.
Όλες οι παραπάνω αναφορές συνοδεύονται από πλήθος φωτογραφιών της ιστορίας της ομάδας. Φωτογραφίες που έχουν κρατήσει την αλήθεια και έχουν αιχμαλωτίσει τον χρόνο. Να πω ότι από το 1968 άρχισα να συγκεντρώνω αποκόμματα από αθλητικές εφημερίδες και έτσι δημιούργησα όλα αυτά τα χρόνια ένα πολύ μεγάλο αρχείο, το οποίο μου χρησίμευσε πολύ στη συγγραφή του παρόντος βιβλίου-λευκώματος. Κάποιες φωτογραφίες συνελέγησαν από το διαδίκτυο.
Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που αγαπώ πολύ και που άρχισα να παίζω από 12χρονο παιδί στις αλάνες, ενώ σε ηλικία 18 ετών ξεκίνησα, παράλληλα με τις σπουδές μου στη Νομική Σχολή Αθηνών και την εργασία μου στον τραπεζικό κλάδο, να αγωνίζομαι σε διάφορες ερασιτεχνικές ομάδες της Αθήνας, στη θέση του επιτελικού μέσου (10άρι), επί 23 συνεχή χρόνια.
Στα γήπεδα άρχισα να πηγαίνω από το 1968 που ήμουν 13 ετών. Το καλοκαίρι του 1968 έτυχε να γνωρίσω τον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Γιώργο Στολίγκα, τον οποίο θαύμαζα τότε επειδή είχε καταφέρει να παίξει βασικός στον Ολυμπιακό έχοντας αποκτηθεί το 1967 από την ερασιτεχνική ομάδα του Α.Ο. Πετραλώνων. Ο Γιώργος Στολίγκας, που ήταν ένα καλοσυνάτο παλικάρι, μου είχε προτείνει να πηγαίνω στο στάδιο Καραϊσκάκη όποτε έπαιζε ο Ολυμπιακός και να τον συναντώ, πριν την έναρξη του κάθε αγώνα έξω από τη θύρα 1, όπου ερχόταν το πούλμαν με τους παίκτες του Ολυμπιακού, για να με βάζει στο γήπεδο δωρεάν. Έτσι και έγινε λοιπόν. Κατά τη χρονική περίοδο 1968-1971, που ο Γιώργος Στολίγκας έπαιζε στον Ολυμπιακό, δεν έχασα ούτε ένα παιχνίδι της ομάδας στο «Καραϊσκάκη».
Ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη μου θα μείνει το πρώτο παιχνίδι που πήγα να δω τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκη» στις 10 Νοεμβρίου 1968. Ήταν ένα παιχνίδι με τον Πανιώνιο, στο οποίο ο Ολυμπιακός νίκησε με 3-1. Τι δέος, τι μαγεία ένιωσα μέσα μου μόλις ανέβηκα τις σκάλες και έφτασα στην εξέδρα του σταδίου! Πόσο μεγάλο μου φάνηκε! Πόσο υπέροχος ήταν ο αγωνιστικός χώρος με το καταπράσινο χορτάρι! Τι όμορφες εικόνες που έβλεπα στις απέναντι εξέδρες με τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να τραγουδάνε χαρούμενοι, με το κόκκινο χρώμα να κυριαρχεί σ’ αυτήν την πολύχρωμη λαοθάλασσα, ενώ από τα μεγάφωνα εναλλασσόταν η μουσική με τα διαφημιστικά μηνύματα. Και βέβαια η κορυφαία στιγμή ήταν όταν ο εκφωνητής του σταδίου ανήγγειλε την είσοδο των παικτών στον αγωνιστικό χώρο, αρχίζοντας να λέει με δυνατή φωνή τα ονόματα της ενδεκάδας, ενώ ταυτόχρονα στο μεγάλο ρολόι του σταδίου αναγράφονταν τα ονόματα των παικτών των δύο ομάδων.
Και όταν οι παίκτες άρχισαν να βγαίνουν από την καταπακτή, τι φωνές, τι συνθήματα παθιασμένα και πειραχτικά για τους αντιπάλους, αλλά όχι υβριστικά! Και τι χειροκροτήματα, τι αποθέωση όταν οι παίκτες των δύο ομάδων παρατάχτηκαν ο ένας δίπλα στον άλλον στο κέντρο του γηπέδου και ύψωσαν τα χέρια για να χαιρετήσουν τους φίλους της ομάδας τους. Αυτοί οι παίκτες που θαύμαζα και μέχρι τότε τους έβλεπα μόνο στα «χαρτάκια» (με τις φωτογραφίες των ποδοσφαιριστών που μαζεύαμε τα αγόρια εκείνης της εποχής) ή που άκουγα τα ονόματά τους μόνο από τις ραδιοφωνικές περιγραφές των αγώνων, ήταν τώρα μπροστά μου και ύψωναν τα χέρια τους και χαιρετούσαν κι εμένα, έναν μικρό φίλαθλο, ενώ εγώ τους ανταπέδιδα τον χαιρετισμό με ένα θερμό χειροκρότημα!
Από τότε έχω παρακολουθήσει εκατοντάδες παιχνίδια του Ολυμπιακού, αλλά και πολλών άλλων ελληνικών και ξένων ομάδων. Πάντα όμως οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού δημιουργούν μια εκρηκτική ατμόσφαιρα που μονάχα σε λίγα γήπεδα συναντάει κανείς, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλες τις χώρες του κόσμου!
Ο Ουρουγουανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο είχε πει για το ποδόσφαιρο: «Σε τι μοιάζει το ποδόσφαιρο με τον Θεό; Και τα δύο εμπνέουν την αφοσίωση στους πιστούς και τη δυσπιστία στους διανοούμενους».
Και ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης έχει γράψει ότι το ποδόσφαιρο είναι το πιο μοντέρνο χορογραφικό έργο τέχνης. Σ’ αυτό λοιπόν το όμορφο άθλημα, εγώ διάλεξα να αφοσιωθώ από μικρό παιδί είτε παίζοντας είτε παρακολουθώντας το ως φίλαθλος και να το βλέπω πάντα ως ένα χορογραφικό έργο τέχνης, χωρίς ποτέ η συμπεριφορά μου, ως φίλαθλος, να έχει στοιχεία φανατισμού, μεροληψίας ή ακρότητας. Πάντοτε επεδείκνυα τον αναλογούντα σεβασμό προς όλες τις ομάδες και προς τους παίκτες τους, όταν οι ομάδες έπαιζαν καλό ποδόσφαιρο και όταν οι ποδοσφαιριστές τους πληρούσαν τα δικά μου κριτήρια ποιότητας και ήθους.
Οι παλιότεροι φίλαθλοι του Ολυμπιακού που θα διαβάσουν αυτό το βιβλίο-λεύκωμα, πιστεύω ότι θα απολαύσουν μια νοσταλγική περιήγηση μέσα στη μακρόχρονη πορεία του Ολυμπιακού, ενώ οι νεότεροι θα νιώσουν θαυμασμό και περηφάνια για την αγαπημένη τους ομάδα, πληροφορούμενοι και πολλά πράγματα για κάποιες άλλες εποχές, τις οποίες δεν είχαν την τύχη να τις ζήσουν.
Σας εύχομαι καλή ανάγνωση!
Νίκος Α. Ζώρης, Σεπτέμβριος 2020