Στο βιβλίο αυτό περιγράφονται οι λοιμώξεις που μεταδίδονται από τα ζώα στους ανθρώπους, και μάλιστα όσες από αυτές απαντώνται συνηθέστερα στην Ελλάδα, όπως οι βρουκελλώσεις (ο μελιταίος πυρετός που προκαλείται συνήθως από τη βρώση άβραστου και απαστερίωτου γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων), η τοξοπλάσμωση, οι λεϊσμανιάσεις (σπλαχνική και δερματική), οι λεπτοσπειρώσεις (νόσος του Βέιλ), οι ταινιάσεις κ.ά.).
Περιγράφονται επίσης:
−Ο ρόλος των ζώων, οικιακών και οικόσιτων, όπως: τα σκυλιά, οι γάτες, τα πτηνά και τα τρωκτικά, που υπάρχουν στο σπίτι, ο ρόλος των παραγωγικών ζώων επίσης (αιγοπρόβατα, βοοειδή, χοίροι κ.λπ.), καθώς και οι τρόποι με τους οποίους μεταδίδουν αυτές τις λοιμώξεις στους ανθρώπους.
−Τα έντομα (ψύλλοι, ψείρες, κουνούπια, σκνίπες, ακάρεα (τσιμπούρια), ο βιολογικός τους κύκλος και ο ρόλος τους ως ξενιστών και φορέων για τη μετάδοση των ζωοανθρωπονόσων.
−Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στην Πρόληψη και τη Θεραπεία αυτών των λοιμώξεων, που είναι χρήσιμες και απαραίτητες για την αντιμετώπισή τους.
Είναι ένα βιβλίο σύγχρονο, επιστημονικό και πρακτικό, χρήσιμο για τους ειδικούς και για τους χρήστες του.
22. Ρικετσιώσεις (ενδημικός και επιδημικός εξανθηματικός τύφος)
α) Εξανθηματικός Τύφος
β) Επιδημικός Εξανθηματικός Τύφος
23. Μυκητιασικές λοιμώξεις του δέρματος
α) Τριχοφυτία Τριχωτού Κεφαλής
β) Τριχοφυτία του Ψιλού Δέρματος
γ) Ποικιλόχρους Πιτυρίαση
24. Φθειριάσεις
1) Φθειρίαση του τριχωτού της κεφαλής
2) Φθειρίαση του σώματος
25. Σιγκελλώσεις (βακτηριδιακή δυσεντερία)
Παράρτημα: Ζωοανθρωπονόσοι προκαλούμενες από ιούς
26. Σπογγιόμορφη Εγκεφαλοπάθεια των βοοειδών, και η νόσος scrapιe των προβάτων
27. Κροτωγενής Εγκεφαλίτιδα
28. Λοίμωξη από τον ιό Εbola
Μέρος Β΄
1ο Κεφάλαιο
1) Δήγματα Όφεων
2) Τσιμπήματα από υμενόπτερα, μέλισσες και σφήκες
3) Σκορπιοί (δάγκωμα από σκορπιό)
4) Σαρανταποδαρούσες – Κρότωνες (τσιμπούρια)
5) Αράχνες (Δήγμα Αράχνης)
6) Δηλητηριώδη Ψάρια
2ο Κεφάλαιο: Τα έντομα και τα παράσιτα ως φορείς και ξενιστές του αιτίου
1) Ψύλλοι
2) Ψείρες
3) Κουνούπια
4) Κρότωνες (Τσιμπούρια)
5) Ακάρεα
6) Μύγες
7) Σκνίπες
3ο Κεφάλαιο: Τα ζώα, θηλαστικά και πτηνά, ως δεξαμενές και ξενιστές του λοιμογόνου αιτίου των ζωοανθρωπονόσων
1) Η γάτα
α) Τοξοπλάσμωση
β) Βρουκέλλωση
γ) Λύσσα
δ) Οξυουρίαση
ε) Λεπτοσπείρωση
στ) Πανώλης Βουβωνική, Κοιλιακή, Πνευμονική
ζ) Τουλαραιμία
η) Νόσος εξ Ονύχων Γαλής
θ) Ψώρα
ι) Τριχοφυτία Τριχωτού Κεφαλής και Τριχοφυτία του Ψιλού
Δέρματος
2) Ο σκύλος
3) Αιγοπρόβατα – Βοοειδή – Χοίροι
4) Πτηνά
5) Τρωκτικά
4ο Κεφάλαιο
Παράρτημα Ι
Παράρτημα ΙΙ
Παράρτημα ΙΙΙ
Βιβλιογραφία
«…Ιδιαίτερα εξετάζουμε στην παρούσα μελέτη, τα ζώα
(οικιακά, οικόσιτα, παραγωγικά, πτηνά, τρωκτικά κ.ά.), από τα οποία προέρχονται
οι ζωοανθρωπονόσοι (βιολογικός κύκλος, τρόποι μετάδοσης και συμμετοχή στη νόσο
που μεταδίδουν κ.ά.). Αυτό έγινε με σκοπό να επισημανθούν οι κίνδυνοι από την
επαφή και συμβίωση με αυτά τα ζώα, αφενός, αλλά κυρίως για να επισημανθεί ο
τρόπος προφύλαξης, με εμβόλια κ.λπ., ώστε να αποτραπούν οι κίνδυνοι μετάδοσης
λοιμώξεων από αυτά. Για να αμβλυνθεί επίσης και η προκατάληψη ενδεχομένως
έναντι αυτών των ζώων, που αποτελούν πολλές φορές στενούς και τρυφερούς
συντρόφους στο αστικό μας περιβάλλον…»
…………………………………………………………………………………………
«…Και εδώ, στην καταγραφή της Πρόληψης και της
Θεραπείας, της Θεραπευτικής γενικώς των ζωοανθρωπονόσων και των λοιμώξεων που
μας απασχολούν, γίνεται μια σύνθεση κατά κάποιο τρόπο μεταξύ του «παλιού», και
του νεότερου, του σύγχρονου. Οι νόσοι που περιγράφουμε στο βιβλίο αυτό, είναι
οι κλασικές νόσοι. Έχουν περιγραφεί λεπτομερώς και με άριστο τρόπο από
μεγάλους, δικούς μας και ξένους, η σχετική βιβλιογραφία μας πάνω σ’ αυτά είναι
η κλασική.
Όμως
είδαμε ότι υπάρχουν περιθώρια, και μάλιστα μεγάλα, όπως σχετικά με την
επιδημιολογία των νόσων, τους μηχανισμούς ανοσολογικής αντίδρασης κ.ά. Οι
διαφορές αυτές είναι ακόμα μεγαλύτερες στη Θεραπεία, και στα εφαρμοζόμενα
θεραπευτικά σχήματα, λόγω καινούργιων αντιμικροβιακών παραγόντων, και της
ανάλογης εμπειρίας με την πάροδο του χρόνου…»
Οι εντυπώσεις και οι σκέψεις που αποκόμισα μπορούν να συνοψιστούν όπως παρακάτω:
- Τα 28 νοσήματα και αντίστοιχα παθογόνα αίτια, περιγράφονται χωρίς "περιττές" λεπτομέρειες. Τούτο αποτελεί πλεονέκτημα σε ότι αφορά την χρηστικότητα του περιεχόμενου.
- Στις 174 σελίδες του, με κατάλληλη κατανομή της ύλης, παρέχονται όλες οι αναγκαίες πληροφορίες που είναι χρήσιμες στην καθημερινή πράξη του γιατρού και του κτηνιάτρου.
- Συμπερασματικά νομίζω ότι το βιβλίο σας αυτό, αποτελεί ένα σημαντικό ενημερωτικό βοήθημα στην αναγνώριση και αντιμετώπιση τοπικών και ευρύτερης σημασίας προβλημάτων που σχετίζονται με τις ζωοανθρωπονόσους.
Το βιβλίο «Οι συνηθέστερες εν Ελλάδι ζωοανθρωπονόσοι» του
Μιχάλη Δελησάββα και Νικία Λειβαδά, πραγματεύεται ένα θέμα που λόγω της συχνότητας
του αλλά και των επιπτώσεων του στην κοινωνία, απασχολεί τόσο τον ειδικό
επιστήμονα όσο και τον απλό άνθρωπο.
Η κατανομή της ύλης και η διερεύνηση κάθε θέματος δίνεται με
τρόπο πρωτότυπο, πλήρη και κατανοητό. Η
θεραπευτική αντιμετώπιση είναι ενημερωμένη με ότι πιο σύγχρονο αναφέρει η
σημερινή βιβλιογραφία.
Τέλος, οι οδηγίες για την πρόληψη αποτελούν έναν ιδιαίτερα χρήσιμο
οδηγό για ειδικούς και μη. Πρόκειται για
ένα πολύτιμο βιβλίο για όλους μας.
Χρήστος Σταυρινάδης
τ. Αναπληρωτής Καθηγητής της
Παιδιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών
Ο Μιχάλης Π. Δελησάββας γεννήθηκε στη Ν. Μάκρη Αττικής. Έβγαλε το
Γυμνάσιο Μαραθώνα και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι
γιατρός (παιδίατρος) διδάκτωρ της Ιατρικής του Παν/μίου Αθηνών.
Έχει εκδώσει τις Ποιητικές Συλλογές: «Βήματα και Ανάσες», εκδ.
Διογένης 1983, «Κατόψεις», εκδ. Διογένης 1985, «Εσωτερική
Μετανάστευση», εκδ. Διογένης 1989. Διηγήματα: «Άνθρωποι δικοί μας»,
εκδ. Διογένης 1984, «Σε άλλους Παράλληλους», εκδ. Διογένης 1986 και
«Η Αντιγόνη του Μαραθώνα», εκδ. Διογένης 1991. Επίσης τα «Τρία
Παραμύθια», εκδ. Διογένης 1987 και τα «Λαογραφικά Μάκρης και
Λιβισίου Λυκίας Μ. Ασίας», 1988, κ.ά.
Από το 1987 είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της
Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών.
Ο Νικίας Λειβαδάς γεννήθηκε στην Κύπρο το 1932, σπούδασε ιατρική στην Αθήνα, ειδικεύτηκε στην παιδιατρική και μετεκπαιδεύτηκε στο Λονδίνο. Έγινε διδάκτωρ του Παν. Αθηνών δυο χρονια μετά, ακολούθως εργάστηκε επί 22 χρόνια σαν παιδίατρος στην Λευκωσία. Το 1985 μετοίκησε στην Αθήνα και εργάστηκε στο ΕΣΥ, από όπου και αφυπηρέτησε με τον βαθμό του Αν. Διευθυντή παιδιάτρου το έτος 2000.
Ο Νικίας Λειβαδάς έδειξε την μεγάλη του αγάπη για την ζωγραφική από τα μαθητικά του χρόνια. Στο Παγκύπριο Γυμνάσιο όπου φοίτησε είχε σαν καθηγητή τέχνης τον Α. Διαμαντή τον διακεκριμένο ζωγράφο της Κύπρου που βλέποντας το ενδιαφέρον και την κλίση προς την ζωγραφική του μαθητή του προθυμοποιήθηκε να τον διδάξει σε ιδιαίτερα μαθήματα.
Κατά την διάρκεια των σπουδών του στην Αγγλία ο Ν.Λ. παρακολουθούσε συστηματικά εκθέσεις στις πινακοθήκες και έγινε τακτικός επισκέπτης της Τειτ Γκάλερυ. Αργότερα και κατά τη διάρκεια της έντονης επαγγελματικής του δραστηριότητας συνεχίζει να ασκείται στο σχέδιο και το χρώμα, και να παρακολουθεί εκθέσεις. Στις χώρες που επισκέπτεται κυρίαρχο ενδιαφέρον του είναι οι επισκέψεις σε μουσεία και πινακοθήκες για να ενημερώνεται για τις νέες τάσεις της ζωγραφικής. Διαβάζει βιβλία τέχνης, μελετά πίνακες, ασκείται αντιγράφοντας μεγάλους ζωγράφους κάθε εποχής και σ’ αυτά αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο του.
Δεν έχει φοιτήσει συστηματικά σε σχολή τέχνης έχει όμως δεχτεί κατά καιρούς μαθήματα από ζωγράφους, κι έκανε επίμονες ασκήσεις σχεδιάζοντας πρόσωπα ανθρώπινα σώματα νεκρές φύσεις και την φύση γύρω του.
Από το 1990 αφιερώνει όλες του τις ελεύθερες ώρες ζωγραφίζοντας αλλά και συγγράφοντας.
Το 1993 παρουσίασε στο «Σπίτι της Κύπρου» στην Αθήνα την πρώτη ατομική του έκθεση, την ενότητα «Πίσω από το ορατό» που ήταν εμπνευσμένη από εικόνες μικροσκοπικές αόρατες με γυμνό οφθαλμό.
Δυο χρόνια αργότερα παρουσίασε στην Αθήνα την ενότητα «Βυζαντινή αγιογραφία μια πρόταση», πάλι στο «Σπίτι της Κύπρου».
Ακολούθησε μια τρίτη έκθεση στην Σπάρτη στο Λύκειο Ελληνίδων με τον ίδιο τίτλο αλλά με περισσότερα έργα. Το 1998 εκθέτει στην αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» στην Λευκωσία την ενότητα «Υπέρβαση». Το 2003 παρουσιάζει στην Αθήνα σε ατομική έκθεση με τίτλο «Το τοπίο» έργα που ζωγράφισε τα δέκα τελευταία χρόνια.
Έλαβε μέρος και σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις.» Έχει ζωγραφίσει κυρίως με ακρυλικά σε μουσαμά και σε ειδικά επεξεργασμένο χαρτί. Πρόσφατα ασχολήθηκε με ζωγραφική στον υπολογιστή. Τα έργα αυτά τα θεωρεί και τα ονομάζει «σχέδια».
Ο Νικίας Λειβαδάς έχει γράψει εκτός από επιστημονικές εργασίες και πολλά ιστορικά μυθιστορήματα αλλά και μερικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€